ارزیابی عددی تاثیرات توسعه کمربند سبز بر هواشناسی محلی و کیفیت هوا در کلان شهر تهران

آﻟﻮدﮔﯽ ﻫﻮا و ﺟﺰﯾﺮه ﮔﺮﻣﺎﯾﯽ ﺷﻬﺮی، در ﻧﺘﯿﺠﮥ رﺷﺪ ﭼﺸﻤﮕﯿﺮ ﺷﻬﺮﻧﺸﯿﻨﯽ، ﻣﺼﺮف ﺑﺎﻻی ﺳﻮﺧﺖ و ﺗﻐﯿﯿﺮات ﮐﺎرﺑﺮی اراﺿﯽ در دﻫﻪﻫﺎی اﺧﯿﺮ از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﻀﻼت اﺳﺎﺳﯽ ﮐﻼن ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان ﻫﺴﺘﻨﺪ. ﭘﺮوژه ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﻬﺒﻮد آﺳﺎﯾﺶ ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﺟﻠﻮﮔﯿﺮی از ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﻬﺮ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺑﻬﺒﻮد ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻫﻮا در اﯾﻦ ﮐﻼن ﺷﻬﺮ در ﺣﺎل اﺟﺮاﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺳﺒﺰ ﺷﻬﺮی در ﺻﻮرت ﻋﺪم ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ و ﺑﺮرﺳﯽ دﻗﯿﻖ آﺛﺎر ﻫﻤﻪ ﺟﺎﻧﺒﮥ آن ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﭘﯿﺎﻣﺪﻫﺎی ﻣﺤﯿﻄﯽ ﻧﺎﻣﻄﻠﻮﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺪل ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﯽ wrf 1ﺟﻔﺖ ﺷﺪه ﺑﺎ ﻣﺪل ﮐﻨﻮنی ﺷﻬﺮی ﺗﮏ ﻻﯾﻪ2 ، ﻣﺪول ﺷﯿﻤﯽ ﺟﻮ و ﻣﺪل ﺑﯿﻮﺷﯿﻤﯽ 3 megan اﻧﺠﺎم ﺷﺪه، ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﮥ ﻧﻘﺶ اﯾﻦ ﮔﺴﺘﺮه ﺳﺒﺰ ﺷﻬﺮی از دﯾﺪﮔﺎه آﺳﺎﯾﺶ ﻣﺤﯿﻄﯽ و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﻫﻮا در ﺑﺎزه زﻣﺎﻧﯽ 15 ﺗﺎ 30 ام ﻣﺎه ژوﺋﻦ ﺳﺎل 2016 ﭘﺮداﺧﺘﻪ اﺳﺖ. ﺑﺪﯾﻦ ﻣﻨﻈﻮر، در اﺟﺮای ﮐﻨﺘﺮل، ﻧﺨﺴﺖ ﺗﻮﺳﻌﮥ ﺷﻬﺮ ﺗﻬﺮان و ﺷﻬﺮک ﻫﺎی ﻣﺠﺎور آن از ﺗﺼﺎوﯾﺮ ﻣﺎﻫﻮاره ﺳﻨﺘﯿﻨﻞa 2 اﺳﺘﺨﺮاج و ﺑﻪ ﻣﺪل ﻋﺪدی ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪ. درﮔﺎم ﺑﻌﺪی، ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺳﺒﺰ ﺗﻬﺮان ﺑﻪ ﺷﮑﻞ اﯾﺪﺋﺎل ﻃﺮاﺣﯽ و ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺷﺒﯿﻪ ﺳﺎزی ﻋﺪدی آن ﺑﺎ اﺟﺮای ﮐﻨﺘﺮل ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ ﻣﺆﯾﺪ ﻧﻘﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﺑﻬﺒﻮد آﺳﺎﯾﺶ ﻣﺤﯿﻄﯽ ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺤﺴﻮس دﻣﺎ و اﻓﺰاﯾﺶ ﺳﻄﺢ رﻃﻮﺑﺖ ﻧﺴﺒﯽ در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ اﺳﺖ. از ﻃﺮف دﯾﮕﺮ، ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺳﺮﻋﺖ و ﺟﻬﺖ ﺑﺎدﻫﺎی ﻣﺤﻠﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ارﺗﻔﺎع ﻻﯾﻪ ﻣﺮزی ﺳﯿﺎره ای4 ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﮐﺎﻫﺶ دﻣﺎی ﺳﻄﺢ و ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی ﺗﻼﻃﻢ و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻐﯿﯿﺮ اﻟﮕﻮی ﭘﺨﺶ ﺟﻮی ﻣﻮﺟﺐ اﻓﺰاﯾﺶ ﻏﻠﻈﺖ ﺳﻄﺤﯽ آﻻﯾﻨﺪهﻫﺎی دی اﮐﺴﯿﺪﮔﻮﮔﺮد ,(so2)دی اﮐﺴﯿﺪ ﻧﯿﺘﺮوژن (no2)، ﻣﻮﻧﻮاﮐﺴﯿﺪ ﮐﺮﺑﻦ (co) و ازن (o3) ﺷﺪه اﺳﺖ. ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪه ﻟﺰوم ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ دﻗﯿﻖ ﺑﺎزﺧﻮرد ﻣﺘﻐﯿﺮﻫﺎی ﻫﻮاﺷﻨﺎﺳﯽ و ﻏﻠﻈﺖ ﺳﻄﺤﯽ آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎ ﻗﺒﻞ از اﺟﺮای ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ ﻫﺎی ﺗﻮﺳﻌﻪ ﻓﻀﺎی ﺳﺒﺰ را اﺛﺒﺎت ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ. ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﺎﺳﺘﻦ از آﺛﺎر ﻧﺎﻣﻄﻠﻮب ﮐﻤﺮﺑﻨﺪ ﺳﺒﺰ ﺑﺮ ﮐﺎﻫﺶ ﺳﺮﻋﺖ ﺑﺎد و ﺗﻬﻮﯾﻪ ﻃﺒﯿﻌﯽ در ﺳﻄﺢ ﺷﻬﺮ، ﮐﺎﺷﺖ ﮔﯿﺎﻫﺎن ﻏﯿﺮﻣﺘﺮاﮐﻢ ﺑﺎ ارﺗﻔﺎع ﻣﺤﺪود ﭘﯿﺸﻨﻬﺎد ﻣﯽ ﺷﻮد.