معیارهای پیشنهادی برای ارزیابی مناطق-دریایی به منظور تعیین مناطق تحت حفاظت ساحلی -دریایی ایران ، مطالعه موردی: ارزیابی مناطق تحت حفاظت سواحل دریای خزر

تدوین معیارهای انتخاب مناطق تحت حفاظت ساحلی - دریایی ، رویکردی مرسوم و منطقی پشتوانه علمی برای انتخاب مناطق تحت حفاظت درناحیه ساحلی کشور به شمار می رود . فقدان مناطق تحت حفاظت ساحلی دریایی در میان شبکه مناطق حفاظت شده رسمی کشور ضرورت جود معیارهایی را که همچون مدل اطلاعاتی تصمیم گیران را د رانتخاب مناطق فوق یاری می دهد بیشتر آشکار می سازد ، تدوین این معیارها و نحوه به کار گیری آنها از طریق روش شناسی ، موجب می شود که دامنه انتخاب های نادرست محدود شود و گزینش این مناطق را از حیطه افراد غیر متخصص خارج کند و به روش های سلیقه ای ذهنی و توصیفی لگام زند و این اقدام را با برخورداری از پشتوانه علمی و در حیطه حرفه ای گری و متخصصان قرار می دهد .در این مطالعه با بررسی معیارهای مشابه در سطح جهان و ملاک های پیشنهادی نهادهای معتبر بین المللی بویژه آیمو و آی. یو. سی. ان. و تجربیات مشابه در داخل کشور ، 15 معیار اصلی و 23 معیار فرعی که به صورت ارزشگذاری عددی عمل می کند ، برای انتخاب مناطق تحت مدیریت در سواحل کشور تعیین شد . معیارهای تدوین شده با مناطق تحت حفاظت موجود در سواحل جنوبی دریای خزر ارزیابی شد نتیجه کاربرد معیارهای فوق توسط کارشناسان ادارات کل محیط زیست استان های ساحلی فایده مندی ، سهولت و اجرایی بودن این معیارها را آشکار ساخت . ارزیابی با معیارهای پیشنهادی نشان داد پناهگاه حیات وحش میاکاله با اهمیت ترین منطقه تحت حفاظت ساحلی کشور در حوضه دریای خزر است خلیج گرگان و تالاب گمیشان در جنوب شرق دریای خزر نیز واجد ارزش های محیط زیستی بالا می باشند و لازم است عنوان حفاظتی مناسب تری را کسب کنند به این ترتیب پارک ملی ساحلی دریای بوجاق در دهانه رودخانه سفید رود و پناهگاه حیات وحش لوندویل در سطح پایین تر از عنوان ثبت شده رسمی و قانونی خود ارزیابی گردید . لازم است در ارتباط با ارتقای کیفیت این مناطق اقدامات ضروری بویژه در ارتباط با رفع تعارضات صورت گیرد. تا این مناطق بتوانند برازنده عنوان رسمی خود باشند . این مطالعه عناوین پناهگاه حیات وحش امیرکلایه پناهگاه حیات وحش سلکه و منطقه حفاظت شده سیاه کشیم را مناسب با ارزش های محیط زیستی موجود این مناطق مورد ارزیابی قرار داد.