طراحی اکولوژیک منظر در مناطق نیمه خشک با تاکید بر طراحی شهری حساس به آب (نمونه موردی: شهر مهاجران)

فضای سبز شهری از قطب های مصرف کننده آب در شهرهاست. وابستگی فضای سبز به منابع آب زیرزمینی در ایران منجر به کاهش سطح آب زیرزمینی و افزایش تقاضا برای آب شرب شده است. شهرها با خلق سطوح نفوذ ناپذیر منجر به ایجادسیلاب و کاهش تغذیه آب های زیرزمینی در فصل بارش می شوند. شهر مهاجران یکی از این شهرهاست. به نظر می رسد طراحی شهری حساس به آب توام با طراحی کولوژیک که بر استفاده بهینه از منابع موجود و استفاده مناسب از آنها دارند می تواند راهکار مناسبی برای تعدیل اثرات سوء کم آبی باشد. در این مطالعه ابتدا منابع و مصارف آب مبتنی بر رویکرد طراحی شهری حساس به آب در شهر مهاجران تحلیل و در ادامه استراتژی_هایی به منظور توسعه فضای سبز در چارچوب طراحی اکولوژیک و با استفاده از منابع آب شناسایی شده، ارایه شد. نتایج نشان می دهد منابع آب غیرمتعارف پتانسیل قابل توجه ای در جایگزینی با منابع آب زیرزمینی برای آبیاری فضاهای سبز در محدوده مطالعاتی دارند. لذا استراتژیهای توسعه منظر در محدوده با استفاده از بهترین اقدامات مدیریتی از رواناب شهری، ذخیره آب باران در خانه های مسکونی، تصفیه فاضلاب برای توسعه منظر و فضای سبز مقاوم به خشکسالی پیشنهاد شد.