بررسی اثر حفاظتی عصاره هیدروالکلی گیاه بابونه (Matricaria chamomilla L.) بر سمیت پاراکوات در خون موش صحرایی نر

مقدمه: پاراکوات عمدتاً به عنوان علف‌کش به کار می‌رود و سمیت آن از طریق افزایش گونه‌های فعال اکسیژن‌دار‏reactive oxygen species می‌باشد. ‌بابونه گیاهی از تیره کاسنی می‌باشد که به دلیل وجود ترکیبات فلاوونوییدی خواص آنتی‌اکسیدانی دارد.هدف: هدف از این مطالعه بررسی ‏اثرات حفاظتی بابونه در‌ سمیت اکسیدانی‌‏ ناشی از پاراکوات در رت بود.‏روش بررسی: در این مطالعه تجربی 20 راس موش صحرایی نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 180 تا 250 گرم به طور تصادفی به 4 ‏گروه تقسیم شدند. گروه اول نرمال سالین‌، گروه دوم پاراکوات به میزان ‏‎ mg/kg/day‏5‌، گروه عصاره هیدروالکلی گل بابونه ‏به میزان ‏day‏/‏mg/kg‏ 50 و گروه چهارم عصاره بابونه و پاراکوات (5 + 50 day‏/‏mg/kg) با هم به صورت گاواژ به مدت 7 روز دریافت نمودند.‏‎ سپس در نمونه خون آنها، فعالیت ‏آنزیم‌های آنتی‌اکسیدانی همانند گلوتاتیون ‏پراکسیداز (‏gpx‏)‌، سوپراکسید دیسموتاز‌‏ (‏‎(sod‏‎‏‌، پراکسیداسیون ‏لیپیدی (‏lpo‏) و ظرفیت آنتی‌اکسیدان‌های تام (‌‏tac‏) اندازه‌گیری شد.‏‌نتایج: پاراکوات lpo میزان و فعالیت آنزیم‌های ‏‌sod، gpx‎‏ را در نمونه خون نسبت به گروه کنترل افزایش معنی‌داری داد‏‎05/0 ‏‎‌p < ‎‏.‌‏ پاراکوات ‏tac‏ را نیز در مقایسه با گروه کنترل کاهش معنی‌داری داد‎ 05/0 ‏‎‌p < ‎‏. عصاره بابونه ‎به طور معنی‌داری تغییرات القا شده در ‏اثر پاراکوات را بهبود بخشید.‌نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج ‏فوق به نظر می‌رسد که سمیت اکسیدانی ناشی از پاراکوات توسط مواد آنتی‌اکسیدانی همانند گیاه بابونه‏ بهبود یابد.‏