اثر تزریق درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج در موش‌های صحرایی نر

مقدمه: بابونه دارای ترکیبات فلاونوییدی با خواص شبه بنزودیازپینی است.‌هدف: لذا ممکن است در درمان صرع و تشنج موثر باشد. در این مطالعه اثر تزریق‌ درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه بر تشنج القا شده با پنتیلن تترازول‌ در موش صحرایی بررسی شد.‌روش بررسی: از 56 سر موش صحرایی نر با وزن 250 - 200 گرم استفاده که به 7 گروه هشت تایی تقسیم شدند:‌1- کنترل (سالین)، 2- بابونه ‌50 میلی‌گرم/کیلو‌گرم، 3- بابونه‌ 100 میلی‌گرم/کیلو‌گرم، 4- بابونه‌ 200 میلی‌‌گرم/کیلو‌گرم، 5- بابونه ‌500 میلی‌گرم/کیلو‌گرم، 6- دیازپام (2/0 میلی‌گرم/کیلوگرم)، 7- فلومازنیل (5/0 میلی‌گرم‌/‌کیلوگرم‌) + بابونه (200 میلی‌گرم‌/‌کیلوگرم). 30 دقیقه‌ پس از تزریق درون صفاقی مواد‌، پنتیلن‌ تترازول با دوز 65 ‌میلی‌گرم/کیلو‌گرم تزریق و سپس رفتار تشنجی حیوانات ثبت شد. تجزیه و تحلیل پاسخ‌ها توسط نرم‌افزار spss و با استفاده از آزمون anova یک‌طرفه و آزمون توکی انجام‌ شد.نتایج: عصاره بابونه در هر چهار دوز موجب تاخیر در شروع حملات تونیک در اندام‌ قدامی و تنه حیوانات شد که این اثر در دوزهای 200 و 500 میلی‌گرم/کیلو‌گرم در مقایسه با گروه کنترل معنی‌دار بود. همچنین این عصاره ‌در دوزهای 100، 200 و 500 میلی‌گرم/کیلو‌گرم به صورت وابسته به دوز و معنی‌دار موجب کاهش مدت زمان کل حمله تشنجی‌ و مدت تشنجات تونیک – کلونیک شد.نتیجه‌گیری: تجویز درون صفاقی عصاره هیدروالکلی بابونه می‌تواند به طور موثری ‌‌تشنج القا شده با پنتیلن تترازول‌ را در موش کاهش دهد. لذا انجام تحقیقات تکمیلی برای شناسایی اجزای موثر بر تشنج آن، توصیه می‌شود.‌