بررسی اثرات ضددردی و تعیین سمیت حاد عصاره هیدروالکلی گیاه پیر بهار تلخ (erigeron acer l.) در موش صحرایی نر

مقدمه: گیاهان دارویی یکی از مهمترین منابع مورد استفاده بشر در درمان بیماری های مختلف بوده اند. گیاه دارویی پیر بهار تلخ (erigeron acer l.) به طور سنتی در درمان دندان درد و آرتریت استفاده می شود. هدف: هدف این مطالعه تجربی، بررسی اثر ضد دردی عصاره هیدروالکی گیاه پیر بهار تلخ در موش صحرایی نر بالغ بود. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از 36 سر موش صحرایی نر بالغ در 6 گروه شامل؛ کنترل، گروه های تیمار شده با عصاره (mg/kg, i.p. 300 ،100 و 80)، مرفین (mg/kg 1) و نالوکسان (mg/kg 1) به همراه غلظت (دوز) 300 عصاره استفاده شد.به منظور ارزیابی اثرات ضد دردی عصاره از آزمون های ریتینگ، تیل فلیک و فرمالین استفاده شد. همچنین به منظور ارزیابی سمیت حاد عصاره از روش لورک استفاده شد. نتایج: عصاره هیدروالکلی برگ پیر بهار تلخ با دوز mg/kg 300 به طور آشکاری اثر ضد دردی را در آزمون های رایتینگ و تیل فلیک با 0.01>p و فاز مزمن آزمون فرمالین با 0.001>p نشان داد. نتایج نشان داد که بین گروه مورفین و گروه دریافت کننده دوز mg/kg 300 عصاره در فاز مزمن فرمالین تفاوت معنی داری وجود نداشت. استفاده از نالوکسان + دوز mg/kg 300 در هر سه آزمون ارزیابی کننده درد، سبب معکوس کردن اثرات ضد دردی شد. تزریق دوزهای مختلف عصاره تا mg/kg 5000 هیچ سمیت حادی را نشان نداد. نتیجه گیری: گیاه پیر بهار تلخ دارای اثرات ضد دردی مرکزی و محیطی است. این اثرات ضد دردی احتمالاً می تواند از طریق مکانیسم های اوپیوئیدی اعمال شده باشد.