بررسی تغییرات محتوای اسانس، میزان e- سیترال و خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی به‎لیمو در پاسخ به القای ترکیبات فعال‎زیستی و تنظیم‎کننده‎های رشد گیاهی

مقدمه: به لیمو با نام علمی lippia citriodora h.b.k. گیاهی دارویی و معطر از خانواده شاه پسند verbenaceae است. هدف: شناخت تغییرات محتوای اسانس و میزان e سیترال (ژرانیال) گیاه دارویی به لیمو در پاسخ به القای تنظیم کننده های رشد گیاهی و ترکیبات فعال زیستی بود. روش بررسی: این آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار به اجرا در آمد. فاکتور اول در چهار سطح تیماری شامل تیمار شاهد (بدون القای تنظیم کننده رشدی گیاه)، تیمار القای محلول 50 پی.پی.ام اسیدجیبرلیک و 50 پی.پی.ام اسید ایندول بوتیریک، تیمار القای محلول 50 پی.پی.ام اسیدجیبرلیک و 100 پی.پی.ام اسید ایندول بوتیریک و تیمار القای محلول 100 پی.پی.ام اسیدجیبرلیک و 50 پی.پی.ام اسید ایندول بوتیریک و فاکتور دوم شامل القای محرک زیستی کیتوزان با دو سطح غلظت صفر و 400 پی.پی.ام و فاکتور سوم شامل القای محرک زیستی متانول (meoh) با دو سطح غلظت صفر و 5 درصد حجمی بود. نتایج: نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثرات سه گانه محلول پاشی هورمون، متانول و کیتوزان روی ارتفاع بوته، تعداد ساقه فرعی، طول برگ در سطح آماری پنج درصد و روی بقیه خصوصیات مورد اندازه گیری در سطح آماری یک درصد معنی دار شدند. بیشترین میزان محتوای اسانس در تیمار 400 پی.پی.ام کیتوزان و 5 درصد حجمی متانول مشاهده شد. بیشترین تعداد برگ و میزان e سیترال در 400 پی.پی.ام کیتوزان و بیشترین وزن تر و خشک ساقه و ریشه، وزن خشک برگ در تیمار حاوی 50 پی.پی.ام اسید جیبرلیک و 100 پی.پی.ام اسید ایندول بوتیریک حاصل شد. نتیجه گیری: به طور کلی اثرات متقابل تنظیم کننده های رشد گیاهی، متانول و کیتوزان روی محتوای اسانس، میزان e سیترال و خصوصیات مورفوفیزیولوژیکی به لیمو معنی دار و مثبت بوده است.