تاثیر محلول‌پاشی نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک بر صفات فیزیولوژیکی و میزان پارتنولید دو رقم بابونه کبیر (tanacetum parthenium linn. cv. pharmasaat and jelitto)

مقدمه: محرک های زیستی و غیرزیستی از طریق تاثیر بر برخی مکانیسم های درون گیاه باعث تولید متابولیت های ثانویه و تغییر در صفات فیزیولوژیکی گیاه می شوند.هدف: این مطالعه با هدف بررسی اثر غلظت های مختلف نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک بر تغییرات فیزیولوژیکی و محتوای پارتنولید دو رقم بابونه کبیر انجام گرفت.روش بررسی: این پژوهش به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه ای انجام شد. فاکتور اول دو رقم بابونه کبیر (t. parthenium linn. cv. jelitto و t. parthenium linn. cv. pharmasaat)، فاکتور دوم محلول پاشی با نانو کربن کروی در 5 سطح (0، 125، 250، 500 و 1000 میلی گرم بر لیتر) و فاکتور سوم محلول پاشی با اسید سالیسلیک در دو سطح(0 و 0/2 میلی مولار) بود.نتایج: نتایج نشان داد که رقم، غلظت های مختلف نانو کربن کروی، غلظت های اسید سالیسلیک و اثر متقابل آنها تاثیر معنی داری بر برخی صفات مورد مطالعه داشتند. به طوری که دو رقم در میزان کلروفیل a و b و میزان پارتنولید، از نظر آماری در سطح 1% اختلاف معنی داری داشتند. همچنین، اثر غلظت های نانو کربن کروی و اسید سالیسلیک در میزان پارتنولید عصاره معنی دار شد (p<0.01). لیکن، بیشترین میزان پارتنولید مربوط به رقم فارماست (pharmasaat) و غلظت 500 میلی گرم بر لیتر بدون اسید سالیسلیک به میزان 290/32 میکروگرم بر 0/1 گرم ماده خشک بود. نتیجه گیری: محلول پاشی غلظت 500 میلی گرم بر لیتر نانو کربن کروی و 0/2 میلی مولار اسید سالیسلیک سبب بهبود صفات فیزیولوژیکی و فیتوشیمایی هر دو رقم بابونه کبیر شد.