تاثیر عصاره هیدروالکلی شکر تیغال (echinops cephalotes l.) بر میزان بیان mrna ژن‌های فاکتورهای التهابی در سلول‌های thp-1 و سلول‌ های کندروسیت به عنوان مدلی مشابه سلول‌‌های مونوسیت / ماکروفاژ و سلول‌ های غضروف انسانی مبتلا به استئوآرتریت

مقدمه: بیماری استئوآرتریت یکی از مهم ترین علل معلولیت جسمی در جهان می باشد. با توجه به عوارض درمان های رایج (کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی) این بیماری، توسعه درمان های جدید ضروری است.هدف: هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر عصاره گیاه شکرتیغال (echinops cephalotes l.) بر بیومارکرهایی التهابی اصلی در استئوآرتریت می باشد.روش بررسی: عصاره الکلی گیاه شکرتیغال، ایبوپروفن و بتامتازون جهت بررسی اثر آنها بر بیومارکرهای التهابی فراهم شدند. از سلول های thp1 و سلول های کندروسیت به عنوان مدلی شبیه به سلول های مونوسیت/ماکروفاژ و سلول های غضروف انسانی مبتلا به استئوآرتریت استفاده شد. به منظور افزایش سطح بیان سایتوکین ها، هر دو نوع سلول با لیپوپلی ساکارید (lps) تیمار شدند. پس از جداسازیrna و تهیهcdna ،rt_pcr pcr انجام شد و سپس با استفاده از روش real time pcr میزان بیان ژن های موردنظر بررسی شد.نتایج: عصاره گیاه شکرتیغال منجر به کاهش بیان mrna اغلب ژن های پیش التهابی در سلول های تحریک شده توسط lps شد. همچنین، این عصاره باعث کاهش تولید no و پروستاگلندینe2 در سلول های مونوست/ماکروفاژ شد. در مقایسه با اثرات ایبوپروفن و بتامتازون بر کاهش فاکتورهای التهابی، عصاره هیدروالکلی شکرتیغال اثر کمتری داشت. نتیجه گیری: از عصاره گیاه شکرتیغال می توان به عنوان مکمل درمانی برای کاهش دوز کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی در درمان استئوآرتریت استفاده کرد.