نارضایتی از متحدالشکل نمودن لباس بر اساس اسناد عرایض مجلس شورای ملی ( مجلس ششم تا هشتم تقنینیه)

هدف: ازآنجایی‌که بخش مهمی از عکس‌العمل‌هایی که در مخالفت و اعتراض به تحولات مختلف جامعه شکل‌گرفته، در اسناد عرایض انعکاس یافته است؛ براین‌اساس هدف پژوهش حاضر این است تا به بررسی علل نارضایتی از اجرای قانون متحدالشکل نمودن لباس، مصوب مجلس هفتم، بپردازد و همچنین پاسخ این سوال را دریابد که تاثیر اجرای آن بر افراد و گروه‌هایی که از اجرای این قانون متاثر شده بودند و اعتراضات و شکایات خود را به مجلس شورای ملی ارسال کردند چه بوده است؟ روش/ رویکرد پژوهش: این پژوهش با اتکا بر اسناد عرایض مجلس شورای ملی طی دوره ششم تا هشتم قانون‌گذاری (1305-1311ش) و با روش توصیفی تحلیلی انجام شده است. تعدادی از دیگر منابع کتابخانه‌ای و اسنادی نیز به اقتضای موضوعات طرح شده مورداستفاده قرارگرفته‌اند. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: آنچه از بررسی این اسناد حاصل شد این است که اقدام دولت در اجرای قانون اتحاد لباس موجب دغدغه خاطر عارضان شده بود. علت نگرانی و نارضایتی آنان بیش از همه به‌دلیل مخدوش شدن امنیت شغلی و از دست دادن کسب‌وکار و راه معاششان و درموردِ برخی از افراد و گروه‌ها مخدوش شدن هویت و باورهای اعتقادی و نیز منزلت اجتماعی آن‌ها بود.

Dissatisfaction with clothing conformity based on National Parliament’s petitions documents (sixth to eighth parliament)

Purpose: The paper examines the reasons for dissatisfaction with the enforcement of Clothing Conformity Act and its impact on affected groups and persons. Method/Research Design: Parliamentary transaction records as well as library and archival resources were analyzed to draw conclusions. Findings: The Clothing Conformity Act caused widespread concerns among citizens, mainly due to endangering their employment or loss of business. Concerns about identity, religious beliefs, and social status were also widespread.