>
Fa   |   Ar   |   En
   جایگاه مذهب و مسائل فقهی در مناسبات ایران و عثمانی در دورۀ صفویه و افشاریه (با تاکید بر متن مصالحه‌نامه‌ها)  
   
نویسنده قاسمی علی ,طاهری علی
منبع گنجينه اسناد - 1396 - دوره : 27 - شماره : 4 - صفحه:44 -64
چکیده    هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش مذهب و فقه در روابط ایران و عثمانی در دورۀ صفویه و افشاریه با تکیه بر متن مصالحه‌نامه‌های دوجانبه است. روش/رویکرد پژوهش: رویکرد نویسنده در این مقاله کیفی تاریخی است. داده‌ها براساس اسناد و منابع تاریخی گردآوری و تجزیه‌وتحلیل شده‌اند. یافته‌های پژوهش: یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که مناسبات ایران و عثمانی همزمان با استقرار حکومت صفویه در قلمرو ایران و رسمیت‌یافتن مذهب تشیع، به تنش و بی‌ثباتی بیشتر، عمیق‌تر، و طولانی‌تری دچار شد. روابط تاریخی ایران با همسایگان غربی‌اش به‌میزان زیادی متاثر از مسائل سوق‌الجیشی و اقتصادی بوده و جنگ‌های کوچک و بزرگ و معاهدات گوناگون صلح، وجه غالب این روابط پرفرازونشیب بوده‌است؛ بااین‌حال، به‌نظر می‌رسد که در دورۀ بررسی‌شده، ایرانیان و عثمانی‌ها (به‌ویژه عثمانی‌ها) مذهب را دستاویز مهم‌تری برای آغاز جنگ قرار می‌دادند؛ بنابراین، مذهب و مسائل فقهی جایگاه و نقش پررنگ‌تری در متن معاهدات فی‌مابین داشته‌است.
کلیدواژه مذهب، فقه، ایران، عثمانی، صفوی، افشار
آدرس دانشگاه شهید چمران اهواز, ایران, دانشگاه تربیت مدرس, ایران
پست الکترونیکی alitaheri1389@yahoo.com
 
   Sectarian and jurisprudential (Shariah) issues in the relations between Iranian and Ottoman empires during Safavid and Afsharid periods  
   
Authors Ghasemi Ali ,Taheri Ali
  
 
 

Copyright 2023
Islamic World Science Citation Center
All Rights Reserved