تبیین جامعه‌شناختی تاثیر فرایند نوسازی در ساختار خانواده

در ایران، نهاد خانواده در چند دهه ی اخیر عمدتاً به دلیل مولفه های نوسازی، سبب تغییرات ساختاری شده است. در این پژوهش تغییرات ساختاری خانواده در بستر فرایند نوسازی در استان مازندران بررسی خواهد شد. روش‎ تحقیق، کمی و پیمایشی است. جامعه‌ی آماری، را تمامی سرپرستان خانوار در مناطق شهری و روستایی ساکن در استان مازندران تشکیل می دهند که تعداد آنها 931002 خانوار می‌باشد. حجم نمونه 400 نفر و روش نمونه‌گیری، خوشه ای چند مرحله ای است. یافته ها نشان داد که تفاوت معنی‌داری بین میانگین متغیرهای نوع خانواده، ساختار قدرت و نگرش به فرزندآوری نقاط شهری و روستایی با سطح معنی‌داری 000/0 وجود دارد. بر این اساس، روستاییان نسبت به شهری ها میزان بیشتری از ویژگی های فوق را در زندگی خود تجربه کرده اند. همچنین، میانگین استقلال خواهی زنان و نگرش و رفتار باروری در بین شهری ها از روستاییان بیشتر بوده است و این تفاوت به لحاظ آماری در سطح خطای کوچکتر از 01/0 و اطمینان 99/0 نیز معنی‌دار می باشد و نیز بین میانگین متغیرهای روابط خویشاوندی، نگرش به ازدواج و سن ازدواج به لحاظ آماری در سطح خطای کوچک تر از 01/0 و اطمینان 99/0 تفاوت معنی‌داری وجود ندارد. طی چند دهه‌ی اخیر، نهاد خانواده و نظام خویشاوندی متاثر از فرایند و پیامدهای نوسازی، تغییر و تحولات عمیقی را در سطح عینی ساختار خانواده تجربه کرده است.