ارزش گذاری کار خانگی زنان در اسلام و رویه ی نهادهای بین المللی

ارزش‌گذاری مشاغل مراقبتی و خانگی زنان یکی از موضوعات مطرح در رویه­ی اخیر نهادهای بین ­المللی است. از منظر نهادهای بین­ المللی این مسئله ارتباط تنگاتنگی با برابری جنسیتی و برخورداری زنان و دختران از حقوق بشر و مقابله با فقر و نابرابری دارد. راهکار نهادهای بین ­المللی متضمن تنزل و درنهایت محو نقش­ مادری و مقابله با اشتغال زنان به خانه ­داری و جایگزینی آن‌ها از طریق واگذاری به بخش عمومی و تمهید اشتغال درآمدزا و تمام‌وقت برای زنان است. درحالی‌که در الگوی مطلوب در نظام اسلامی، زن محور و ستون اصلی خانواده است و دو وظیفه ­ی مهم مادری و همسری را بر عهده دارد که ایفای مطلوب آن در نقش خانه ­داری متبلور می­ شود و تحقق کامل آن منوط به فراهم شدن الزامات و احقاق حقوق، ازجمله در حوزه ­ی مالی است که بر عهده­ ی همسر و دولت قرار دارد. در این مقاله، ارزش­گذاری کار خانگی زنان، در رویه­ ی نهادهای بین‌المللی و تعالیم اسلامی بررسی تطبیقی شده است.تمایز و تعارض راهبردهای اجرایی و عملیاتی در دو نظام مذکور مشهود است. نکته­ ی بسیار مهم، توجه به این مقوله­ ی مهم در نظام حقوق داخلی از منظر تعالیم اسلامی و ضرورت رفع خلاهای قانونی موجود در جهت احقاق حقوق زنان خانه ­دار و ارج نهادن به نقش مادری است که مستلزم نقش ­آفرینی موثر شوهر و نیز پشتیبانی همه­ جانبه ­ی دولت است.