شناسایی ابعاد سازنده‌ی طرد اجتماعی زندانیان زن

این تحقیق با هدف شناسایی ابعاد سازنده ی طرد اجتماعی زندانیان زن و با روش پیمایشی انجام شد. جامعه ی آماری تمام زنان زندانی در بند زنان زندان‌های استان لرستان به تعداد 100 نفر بودند که از آنها، تعداد 81 نفر براساس فرمول کوکران و به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش نامه ی محقق ساخته استفاده شد. داده‌های گردآوری شده، با استفاده از تحلیل عاملی اکتشافی به روش مولفه ی اصلی، تجزیه و تحلیل شدند. نتایج حاصل از یافته‌ها نشان داد که طرد عینی و طرد ذهنی دو بعد سازنده ی طرد اجتماعی زندانیان زن در استان لرستان است. ضعف پایگاه اجتماعیاقتصادی، بی اعتمادی و رهاشدگی، نپذیرفتن فرد از طرف خانواده و دوستان، بدنامی اجتماعی و تنهایی فرد پس از آزادی، ضعف اعتقادات دینی و اخلاقی فرد و خانواده و لغزش بنیان های خانوادگی از مولفه‌های طرد عینی اند و  ناامیدی از آینده ی پیش ‌رو، زیست جهان شکننده و احساس نبود پذیرش از طرف خانواده و دوستان از مولفه‌های طرد ذهنی اند. نتایج حاکی است که نحوه ی برخورد فردی و اجتماعی با زندانیان، پس از بازگشت به اجتماع، نقش اساسی در پیشگیری از جرم و ورود مجدد آنان به زندان دارد.

Identifying the ConstitutiveDimensions of the Social Exclusion of Female Prisoners

The purpose of this study was to identify the constructive dimensions of social exclusion for female prisoners. The research methodology was descriptive survey. The statistical community covered all female prisoners in the prisons of Lorestan province including 100 people. According to Cochran’s formula, 81 people were selected by simple random sampling. To collect data, a researchermade questionnaire was used. The collected data were analyzed using exploratory factor analysis by main component method.The results of the findings showed that the constructive dimensions of social exclusion of female prisoners in Lorestan province include objective exclusion and mental exclusion. The components of objective exclusion were: the weakness of the socioeconomic base, distrust and emancipation, the lack of acceptance of the individual by family and friends, the social defamation and individual loneliness of the individual after the release, the weakness of the individual and the family’s religious and moral beliefs, and the slippage of the family foundations. The components of mental exclusion were: the frustration of the future, the fragile world of life, and the lack of acceptance by family and friends. Therefore, it can be concluded that the individual and social behavior to the prisoners after returning to the community plays an influential role in preventing crime and reentering them to prison.