بررسی اثربخشی قوانین و مقررات حمایتی در میزان تمایل زنان معلول شهر تهران به اشتغال

بیکاری یکی از مشکلات عمده و مبتلابه بسیاری از افراد جامعه است که معلولین به‌ویژه زنان معلول بیشتر با آن مواجه‌اند. هدف از انجام این پژوهش آسیب‌شناسی قوانین و مقررات حمایتی اشتغال زنان معلول در حقوق ایران بوده است. در این پژوهش به منظور تحلیل کمی اطلاعات و نیز آگاهی از نگرش زنان معلول شهر تهران نسبت به چالش‌های حقوقی پیش‌روی معلولین برای اشتغال از طریق ابزار پرسش نامه محقق‌ساخته، اطلاعات جمع‌آوری شده است.جامعه‌ی آماری تحقیق حاضر زنان 20 تا 50 ساله‌ی معلول شهر تهران در سال 1397 بوده که تعداد آنها بالای 100 هزار نفر است وحجم نمونه برابر با 383 نفر تعیین شد.تمامی محاسبات آماری به منظور تحلیل استنباطی داده‌ها با استفاده از بسته‌ی نرم‌افزاری spss انجام شد. براساس نتایج حاصل از پژوهش، 37 مورد از موانع پیش‌روی اشتغال معلولین شناسایی شد. به نظر مصاحبه‌شوندگان، اختصاص‌نیافتن هیچ اصلی در قانون اساسی به وضعیت معلولین، کم‌اهمیت‌ترین مانع و نبود بانک اطلاعاتی مناسب و نداشتن اطلاعات و آمار جامع و دقیق درخصوص معلولین متقاضی اشتغال، کم‌رنگ‌بودن قانون 3 درصد استخدامی برای جذب معلولین یا اجرا نشدن دقیق آن، ابلاغ‌نشدن به‌موقع اعتبارات اشتغال معلولین به استان‌ها، شناخت کافی نداشتن صاحبان صنایع و کارفرمایان از توانمندی‌های معلولین و کمبود وسایل مناسب برای جابه‌جایی و تحرک معلولین در سطح شهر از قبیل اتوبوس‌های درون‌شهری مناسب‌سازی‌شده برای این افراد از مهم‌ترین موانع بر سر راه اشتغال معلولین است.