بررسی رابطه توسعه تجربه یادگیری از طریق مشارکت کلاسی با مقوله نظم دهی هیجانی، اضطراب و افسردگی در بین دانشجویان علم اطلاعات و دانش شناسی دانشگاه رازی

هدف: هدف این پژوهش تعیین رابطه توسعه تجربه یادگیری از طریق مشارکت کلاسی با نظم‌دهی هیجانی و اضطراب و افسردگی دانشجویان علم اطلاعات و دانش‫شناسی دانشگاه رازی است. روش‌شناسی: پژوهش حاضر از  نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی‫ارشد علم اطلاعات و دانش‌شناسی دانشگاه رازی در سال تحصیلی 95-96 است که در مجموع 120 نفر می‌باشند. حجم نمونه بر اساس جدول مورگان 92 نفر تعیین شد. برای گردآوری داده‌ها از دو پرسش‫نامه سنجش توسعه یادگیری از طریق مشارکت و سنجش وضعیت اضطراب و افسردگی و نظم‌دهی هیجانی، استفاده شده است. همچنین، تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی و با کمک نرم‫افزار آماری  اس‌پی‌اس‌اس انجام شده است. یافته‌ها: یافته‌های پژوهش نشان داد میانگین یادگیری از طریق مشارکت کلاسی و ابعاد آن، از دیدگاه دانشجویان مورد بررسی، بیش از متوسط و در سطح مطلوب است. بیشترین فراوانی مربوط به «طبیعت درس‌ها و مشارکت کلاسی» (4/02) و کمترین فراوانی مربوط به «موانع مشارکت در کلاس» (2/84) است. به‫طورکلی نتایج نشان داد بین مولفه‌های یادگیری از طریق مشارکت و اضطراب و افسردگی و نظم‌دهی هیجانی رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه‌گیری: یادگیری از طریق مشارکت کلاسی یکی از روش‌های موثر آموزشی است که در بین روش‌های مختلف آموزش و یادگیری، متخصصان آن را پیشنهاد می‫کنند. تلاش و مطالعه بیشتر دانشجویان مضطرب و افسرده منجر به بهبود عملکرد تحصیلی و افزایش یادگیری آنها می‫شود. بنابراین، تبدیل کلاس‌های درس به گروه‌های فعّال پرسش‫وپاسخ به دانشجویان، فرصت مشارکت فعال و توسعه یادگیری در کلاس را خواهد داد.