نقش کتابداران، خدمات اطلاع‌رسانی و میزان سواد اطلاعاتی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد در کاهش اضطراب اطلاع‌یابی آنان

هدف: مقاله با هدف بررسی نقش کتابداران، خدمات اطلاع‌رسانی و میزان سواد اطلاعاتی دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد در کاهش اضطراب اطلاع‌یابی آنان نوشته شده است. روش: پژوهش حاضر از نوع کاربردی است و به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل کلیه دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه فردوسی مشهد بود. حجم کل جامعۀ آماری شامل12260 نفر متشکل از 8100 نفر کارشناسی ارشد و 4160 نفر دکتری بود. از این تعداد، 236 نفر از دانشجویان به روش نمونه‌گیری طبقه‌ای غیرنسبتی به‏عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسش‏نامه بود. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی و نرم افزار اس پی اس اس تجزیه و تحلیل گردید. یافته‌ها: میزان اضطراب اطلاع‌یابی دانشجویان در حد متوسط بود. همچنین وضعیت سواد اطلاعاتی دانشجویان، پایین‌تر از حد مطلوب بود. از سوی دیگر، میزان استفاده دانشجویان از خدمات اطلاع‌رسانی در سطح متوسط قرار داشت. بین میزان سواد اطلاعاتی و میزان اضطراب اطلاع‌یابی آنان رابطه معناداری وجود داشت. یافته‌ها نشان داد نقش کتابداران در کاهش اضطراب اطلاع‌یابی دانشجویان تحصیلات تکمیلی در سطح متوسط قرار دارد. همچنین شرکت در کارگاه‌های آموزشی نتوانسته تاثیری در میزان اضطراب اطلاع‌یابی دانشجویان داشته باشد. بین نمره دانشجویان به مهارت‌های ارتباطی کتابداران و میزان اضطراب اطلاع‌یابی آنان، رابطه معنادار مثبتی وجود داشت. بین میزان استفاده از خدمات اطلاع‌رسانی و میان اضطراب اطلاع‌یابی دانشجویان تحصیلات تکمیلی رابطه معنادار مثبتی برقرار بود. یافته‌ها نشان داد بین میانگین نمره‌های اضطراب اطلاع‌یابی دانشجویان و متغیر جنسیت و حوزه تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد، در حالی که این تفاوت در مقطع تحصیلی مشاهده شد. در ادامه، تفاوت معناداری بین میانگین نمره‌های سواد اطلاعاتی و متغیرهای جنسیت، حوزه تحصیلی و مقطع تحصیلی مشاهده نشد. اصالت/ارزش:  شناخت برخی از عوامل مختلف که می‌تواند فرایند اطلاع‌یابی افراد را تحت تاتیر قرار دهد تا جایی که آنان را دچار اضطراب کند، ضروری به نظر می‌رسد. نتایج این پژوهش با تاکید بر نقش کتابداران، میزان استفاده از خدمات اطلاع‌رسانی و سواد اطلاعاتی جامعه مورد پژوهش می‌تواند مورد توجه کتابداران و مسئولان دانشگاهی قرار بگیرد تا جایی که علاوه بر شناخت عوامل تاثیرگذار، گام‌هایی در جهت رفع آن برداشته شود.