تحلیل عوامل موثر بر پذیرش سامانه مدیریت اطلاعات پژوهشی (سیماپ) توسط اعضای هیئت علمی دانشگاه تبریز: کاربست نظریه رسانش نوآوری‌ها

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر پذیرش سیماپ توسط اعضای هیئت‎علمی دانشگاه تبریز با استفاده از نظریۀ رسانش نوآوری‌هاست. روش‌شناسی: روش پژوهش توصیفی_ پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش شامل کلیه اعضای هیئت‎علمیِ دانشگاه تبریز (800=n) بود که 260 نفر به صورت طبقه‌ای تصادفی به‎عنوان نمونۀ آماری انتخاب و پرسش‎نامه بین آنان توزیع شد و در نهایت 174 پرسش‎نامه (67 %) تکمیل و تحویل داده شد. داده‌های به‎دست‌آمده با استفاده از شاخص‌های آمار استنباطی (تحلیل عاملی، ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس، t و کلموگروف _ سمیرونوف) تجزیه‎وتحلیل گردید. یافته‌ها: نتایج پژوهش عوامل موثر بر پذیرش سیماپ را در شش عامل به شرح زیر طبقه‎بندی و مشخص کرد: مزیّت نسبی، سازگاری، آزمون‌پذیری، پیچیدگی و مشاهده‎پذیری و، جدیت دانشگاه. نتایج آزمون همبستگی نیز نشان داد بین این ویژگی‎ها و آهنگ پذیرش آنها‌ رابطۀ معنا‌داری وجود دارد. دیگر یافته‌های پژوهش نشان داد میانگین آهنگ پذیرش سیماپ از سوی اعضای هیئت‎علمی 3/10 بوده است و اعضای هیئت‎علمی این سامانه را اندکی بیش از حد متوسط پذیرش کرده‌اند. سایر نتایج نشان داد داده‌ها از توزیع نرمال پیروی می‌کنند. بنابراین، منحنی پذیرشِ سیماپ توسط اعضای هیئت‎علمی دانشگاه تبریز بهنجار بوده و در طی زمان به صورت s شکل درآمده است. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نظریۀ اشاعۀ نوآوری «راجرز» (2003) را در زمینه ویژگی‌های نوآوری، گروه‎های پذیرندگان و منحنی s شکل، در بین اعضای هیئت‎علمی دانشگاه تبریز تایید کرد.