فهم‌گذار از قدرت‎آفرینی دانش به قدرت‎آفرینی اشتراک دانش (یک روش کیفی)

هدف: در دنیای امروز، حوزه معرفت‎شناسی هم دچار تغییر و تحولات اساسی شده است، به‎نحوی که شاهد گذار از مرحلۀ قدرت‎آفرینی دانش به مرحلۀ قدرت‎آفرینی اشتراک دانش هستیم. بنابراین هدف پژوهش حاضر فهم گذار از قدرت‎آفرینی دانش به قدرت‎آفرینی اشتراک دانش از دید دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز است. روش:  در پژوهش حاضر از رویکرد نظریۀ داده‎بنیاد که یک شیوۀ پژوهش کیفی است، بهره گرفته شده است و با تعداد بیست‎نفر از دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز  به روش نمونه‌گیری هدفمند مصاحبه صورت گرفت. مصاحبه  تا اشباع داده‌ها ادامه یافت. تحلیل اطلاعات بلافاصله پس از مصاحبه‌ها بر اساس کدگذاری باز، محوری و گزینشی انجام شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد از نظر دانشجویان چهار مضمون اصلی زمینه‎ساز اشتراک دانش در دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی  می‎باشند.  مضامین فرعی دینداری (اعتقاد و باور دینی، زکات علم، نشر علم)  در سرمایه اجتماعی دانشگاهی (اعتماد بین فردی، تشکیل اجتماع علمی)، در ارتقای کیفیت خدمات دانشگاهی (تامین امکانات و منابع، زیرساخت‎های تکنولوژیکی)،  در عوامل انگیزشی (حمایت‎های کلان، حمایت‎های خرد) . هر کدام از مضامین اصلی دارای زیرمجموعه‎های فرعی هم بودند. مقولۀ محوری در این پژوهش مفهوم سرمایۀ اجتماعیِ دانشگاهی است. نتیجه:  یافته‎های پژوهش حاضر نشان می‎دهد بیشتر پاسخگویان، سرمایۀ اجتماعیِ دانشگاهی را زمینه‎ساز اصلیِ اشتراک دانش می‎دانند. با این حال، تاثیر متغیرهای اقتصادی، فرهنگی و انگیزشی را هم در رابطه با اشتراک دانش باید در نظر گرفت.