رابطۀ عوامل جمعیت‎شناختی و میزان به‎کارگیری مولفه‎های مدیریت اطلاعات شخصی

هدف: پژوهش حاضر بر آن است تا به ‎بررسی ارتباط میان عوامل جمعیت‎شناختی و میزان استفادۀ اعضای هیئت‎علمی پژوهشگاه‎های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فنّاوری ایران از مولفه‎های مدیریت اطلاعات شخصی بپردازد. روش: این پژوهش از نظر هدف کاربردی است و با استفاده از روش پیمایشی انجام شده است. جامعۀ پژوهش را 302 نفر از اعضای هیئت‎علمی پژوهشگاه‎های وابسته به وزارت علوم تشکیل می‎دهد که بر مبنای روش نمونه‎گیری طبقه‎ایِ تصادفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسش‎نامه محقق‎ساخته‎ای بود که بر اساس چارچوب نظری «جونز» (2012) و نظرهای سایر صاحب‎نظران حوزۀ مدیریت اطلاعات شخصی طراحی شد. داده‎ها با استفاده از نرم‎افزار آماری اس‎پی‎اس‎اس تجزیه‎وتحلیل گردید. یافته‎ها: یافته‎های پژوهش نشان داد اعضای هیئت‎علمی از نظر میزان به‎کارگیری مولفه‎های مدیریت اطلاعات شخصی در وضعیت مطلوب و بالاتر از میانگین مورد انتظار بودند. از نظر میانگین، استفاده از شش‎مولفۀ مدیریت اطلاعات شخصی بین اعضای هیئت‎علمی زن و مرد، گروه‎های تحصیلی، درجۀ علمی، مرتبۀ علمی و سابقۀ کاری افراد تفاوت معناداری وجود داشت. سنّ افراد با میزان استفادۀ آنان از مولفه‎های مدیریت اطلاعات شخصی ارتباطی نداشت. نتایج: با توجه به یافته‎های پژوهش، به‎منظور ارتقای مهارت‎های مدیریت اطلاعات شخصی اعضای هیئت‎علمی، برگزاری دوره‌های آموزشی و نیز توزیع جزوه‎های آموزشی، بروشور، اسلایدهای آموزشی پیشنهاد گردید.