بررسی کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی نوغانداران استان مازندران

نوغانداری یک فعالیت جنبی روستایی است که دوره پرورش کوتاه، درآمدزایی بالا و نیاز به سرمایه‌گذاری اندک دارد. این فعالیت به دلیل شرایط اقلیمی مناسب در استان مازندران، پتانسیل‌های فراوانی برای توسعه دارد. با توجه به محدودیت‌های زمین و فناوری موجود جهت افزایش تولید، یکی از مناسب‌ترین فرصت‏ها برای توسعه این صنعت، ارتقای سطح کارایی واحدهای نوغانداری است. پژوهش حاضر در پی شناخت وضعیت کارایی نوغانداران بود تا راهکارهایی مناسب برای توسعه این حرفه ارائه شود. جامعه آماری تحقیق را 1150 نوغاندار استان مازندن تشکیل دادند که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه 240 نوغاندار تعیین شد. نمونه‌گیری به صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود و نمونه‌ها به صورت تصادفی ساده از هر خوشه انتخاب شدند. ابزار اصلی جمع‌آوری داده‌ها در این تحقیق پرسش‌نامه بود و با استفاده مدل تحلیل پوششی داده‌ها، تجزیه و تحلیل صورت گرفت. یافته‌های تحقیق نشان داد که میانگین کارایی فنی، تخصیصی و اقتصادی با فرض ثابت نسبت به مقیاس به ترتیب 0/727، 0/514 و 0/351 است.