بررسی ارتباط سرمایه گذاری خصوصی و دولتی با رشد ارزش افزوده در بخش کشاورزی

افزایش نرخ تورم و بیکاری وکاهش نرخ رشد اقتصادی از عوامل مهم کاهش سطح زندگی در کشورهای در حال توسعه است . نظام متکی به بازار از طریق آزاد سازی بازار کالا و عوامل تولید ، انعطاف پذیری در سیستم مالی و دادن نقش موثرتر به بخش خصوصی در فعالیت اقتصادی زمینه را جهت دستیابی به نرخ رشد اقتصادی بالا و رفاه فراهم کرده است . هدف کلی این مطالعه ، بررسی عوامل موثر بر رشد بخش کشاورزی و همچنین تعیین ارتباط علی بین نرخ رشد این بخش و عوامل موثر بر آن است. بدین منظوراز آمار سری زمانی مربوط به سالهای 1344 تا 75 و مدلهای ساختاری و غیر ساختاری استفاده شده است . همچنین روابط هم انباشتگی و ارتباط درازمدت بین متغیرها با استفاده از آزمون هم انباشتگی یوهانسن مورد بررسی قرا رگرفته است . روابط کوتاه مدت و علی میان متغیرهای دارای هم انباشتگی نیز با کمک ، مدلهای تصحیح خطای برداری ( vec) و در مورد دیگر متغیرها با استفاده از مدلهای اتورگرسیوبرداری ( var) و گرنجر تعیین شده است . نتایج حاصل از این مطالعه نشان میدهد که متغیرهای نسبت سرمایه گذاری خصوصی و دولتی به ارزش افزوده و رشد صادرات بخش کشاورزی بر رشد این بخش دارای مثبت و متغیرهای رشد واردات کشاورزی و رشد اشتغال دارای اثر منفی بوده اند. متغیر رشد ارزش افزوده بخش کشاورزی تنها با سرمایه گذاری خصوصی و دولتی ارتباط دو طرفه و با سایر متغیرها ارتباط یک طرفه داشته است .