چالشهای تامین مالی خرد روستایی در ایران مقایسه تطبیقی صندوقهای قرض الحسنه روستایی و گرامین بانک بنگلادش

در گذشته عقیده بر این بوده است که مانع اصلی توسعه و پیشرفت کشورهای حال توسعه نیافته ، کمبود سرمایه است و به این دلیل کشورهای توسعه نیافته در دور باطل توسعه گرفتار می شوند و هیچ راهی جز انباشت سرمایه و ثروت برای خروج از این دور باطل وجود ندارد . اما نگرش امروز نگرشی کاملا متفاوت است ، به طوری که وجود سرمایه شرط لازم برای توسعه است نه شرط کافی ؛‌زیرا کشورهای در حال توسعه ای که از خود منابع طبیعی و ثروتهای خدادادی و سرمایه اندکی داشتند ،‌ ثابت کردند که با همین سرمایه اندک می توان به توسعه و پیشرفت رسید . یکی از راهکارهای مناسب برای دستیابی به توسعه و پیشرفت اقتصادی ، به کارگیری نظامهای مالی کارا جهت به جریان انداختن سرمایه های راکد و اندک در جامعه است ، زیرا این نظامها به واسطه ی کارکردهای اساسی خود ،‌ یعنی گردآوری پس اندازها از منابع متنوع خصوصی و هدایت آنها به سرمایه گذاریهای تولیدی و مولد نه صرفا درآمد زا ، ضمن روان کردن مبادلات کالاها و خدمات ، باعث کاهش ریسک و هزینه های تامین سرمایه می شوند و درنهایت ،‌ به واسطه ی تراکم سرمایه و نوآوریهای فنی ، آثار در خور توجهی بر ایجاد فرصتهای جدید شغلی و افزایش ظرفیتهای درآمدی می گذراند . در این مطالعه سعی خواهد شد با مروری گذرا بر عملکرد و تجربه موفق سایر کشورها ، بویژه تجربه گرامین بانک بنگلادش و صندوق قرض الحسنه روستایی در ایران ، با مقایسه نسبتهای نفوذپذیری ، خودکفایی مالی ، ارزش سپرده به وامها ، ارزش افزوده به اعتبارات پرداختی و ارزش افزوده به تعداد کارکنان در دو موسسه مالی یاد شده راهکار مناسبی برای رفع مشکلات تامین مالی خرد در روستاهای ایران ارائه شود . بنابراین ، هدف این تحقق شناخت مزایا و معایب هر کدام و ارائه یک الگوی کاربردی و پیشنهادی برای کشورمان است . نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخصهای نفوذ پذیری ،خودکفایی مالی و ارزش افزوده به اعتبارات پرداختی مربوط به صندوقهای قرض الحسنه روستایی ایران به مراتب کمتر از این شاخصها در مورد گرایش بانک بنگلادش است .