تاثیر فناوری مبارزه بیولوژیکی با آفت کرم ساقه خوار برنج بر استفاده از آفتکشها

آفات و بیماریهای گیاهی هر سال مقادیر در خور توجهی از محصول برنج را از بین می برد . در میان آفات و بیماریهایی که به مزارع برنج کشور آسیب می رساند، کرم ساقه خوار بیشترین سهم را دارد ، به طوری که از 254 هزار هکتار سطح زیاندیده شلتوک در سال 1376 ، مقدار 174 هزار هکار ( 68 درصد )به وسیله کرم ساقه خوار برنج آسیب دیده است . بر همین اساس ، در میان محصولات کشاورزی ، بیشترین میزان مصرف سموم شیمیایی مربوط به محصول برنج بوده است . مصرف زیاد آفتکشها افزون بر افزایش هزینه تولید این محصول ،سبب آسیب دیدن جدی محیط زیست و مقاومت آفات در برابر سموم آفتکش شده است . برای غلبه بر این مشکلات ، دولت کنترل بیولوژیکی را به عنوان یک فناوری نوین مبارزه با آفات ، مورد توجه و تاکید قرار داده است . در مطالعه حاضر ، تلاش بر آن است تا تاثیر این فناوری نوین مبارزه با مصرف سموم شیمیایی تعیین شود. بررسی تاثیر فناوری پیشگفته بر تصمیم کشاورزان به سمپاشی ، با استفاده از یک نمونه 270 تایی از برنجکاران استان مازندران و با بکارگیری مدل اقتصاد سنجی لوجیت انجام گرفته است . نتایج این پژوهش نشان می دهد که 81 درصد از افرادی که مبارزه بیولوژیک را به کار نبرده اند ، علیه کرم ساقه خوار برنج از آفتکشها استفاده کرده اند، در حالی که درصد پیشگفته ،برای پذیرندگان این فناوری نوین ، 53 درصد است . همچنین مقایسه مصرف سموم در دو گروه از کشاوزان نشان می دهد که متوسط مصرف سموم در یک هکتار برنج برای پذیرندگان فناوری نوین ، 17/14 کیلوگرم و برای نپذیرندگان آن ، 31/14 کیلوگرم است .نتایج بر آورد مدل لوجیت ، رابطه منفی و معنی داری را میان پذیرش فناوری نوین مبارزه با افات و کاربرد سموم شیمیایی علیه این آفت نشان می دهد