بررسی عامل بوته کنی به عنوان یکی از عوامل مهم تخریب پوشش گیاهی

در این پژوهش ، بوته کنی به عنوان یکی از مهمترین عوامل اجتماعی و اقتصادی تخریب پوشش گیاهی در منطقه ، مورد نظر قرار گرفته و بر اساس آن ، سه عامل نیاز به بوته ، مشکلات تهیه مواد سوختی و نبود قانونی مدون به عنوان فرضیه های پژوهش شناسایی شده است .آمارهای موجود نشان می دهد که نزدیک به 30 درصد عشایر استان شامل عشایری از طویف ایل سنگسری ، طایفه مستقل پروری ، طوایف چاشمی ، هیکویی ، ده صوفیایی و شلی و در مجموع 653 خانوار ، برابر با 3854 نفر ‌دروه ییلاقی خود را در این منطقه می گذرانند که بر اساس ویژگیهای عمده و خصوصیات طول مسیر کوچ ، متوسط درآمد ، شکل کوچ و جمعیت به 3 طبقه : عشایر ایل سنگسری ، طایفه مستقل پروری و عشایر چاشم ، هیکو ، ده صوفیان ، شلی تقسیم می شوند و انتخاب نمونه ها از هر طبقه انجام می گیرد که بر اساس حجم نمونه عشایر ایل سنگسری 69 نفر ، طایفه مستقل پروری 70 نفر و عشایر چاشم ،هیکو ، ده صوفیان و شلی در مجموع 68 نفر تعیین شد . روش تحقیق در این بررسی از نوع پیمایشی و تکنیک آن پرسشنامه است . در این پژوهش برای سنجش فرضیه اول ، از 6 پرسش ، برای سنجش فرضیه دوم از 4 پرسش و برای سنجش فرضیه سوم از 7 پرسش استفاده شده است . همچنین برای سنجش روابط میان متغیرها و آزمون معنی دار بودن آنها ، آزمون t و x یه کار رفته است . بررسیها ، نتایج زیر را نشان می دهد : 1-نیاز به بوته در نزد بهره برداران ، یکی از عاملهای تخریب پوشش گیاهی است .2- مشکلات تهیه مواد سوختی همچون نفت ، یکی دیگر از عاملهای تخریب پوشش گیاهی است .3-نبود قانونی مدون و قابل اجرا ،یکی دیگر از عاملهای تخریب پوشش گیاهی است .4- میزان کل بوته های کنده شده در طول دوره ییلاق در منطقه ، نزدیک به 2350/8 تن بر آورده می شود .