تعیین مزیت نسبی برنج ایران

توجه به مزیت نسبی فعالیتهای مختلف اقتصادی یکی از جنبه های مهم برنامه ریزی اقتصادی است . در این پژوهش برای تعیین مزیت نسبی برنج از سه معیار منفعت خالص اجتماعی (nsp)، هزینه منابع داخلی (drc) و نسبت هزینه به منفعت اجتماعی (scb) با دو قیمت ppp نسبی و مطلق استفاده شده است . بر اساس این معیارها ، استان گیلان و مازندران در تولید برنج نسبت به کشورهای سوریه ، ترکمنستان ، تایلند ، استرالیا و کویت مزیت نسبی دارند ولی نسبت به کشورهایی چون هند ، آذربایجان ، ویتنام ، پاکستان و اورگوئه مزیت نسبی ندارند . استان فارس نیز تنها نسبت به سوریه ، ترکمنستان و تایلند دارای مزیت نسبی است .