اندازگیری کارآیی و بازدهی نسبت به مقیاس واحدهای پرورش جوجه گوشتی

هدف اصلی این تحقیق ، اندازه گیری کارایی فنی و تعیین بازده نسبت به مقیاس واحدهای پرورش جوجه گوشتی است . به این منظور با استفاده از روش طبقه بندی متناسب با حجم ، 85 واحد پرورش دهنده جوجه گوشتی حدود 20 درصد واحدهای فعال در سال 1379 در سطح استان همدان انتخاب شد . همچنین از طریق تکمیل پرسشنامه ، آمار و اطلاعات لازم برای دو دوره پرورش در فصلهای پاییز و زمستان جمع آوری و جهت دستیابی به هدفهای تحقیق از نرم افزار deap2.1 استفاده شد . نتایج نشان می دهد که میانگین کارایی فنی تحت شرایط بازده ثابت و متغیر نسبت به مقیاس ، به ترتیب 5/39 و 4/64 درصد و میانگین کارایی مقیاس نیز برابر 2/60 درصد است . همچنین اختلاف بین بهترین واحد پرورش دهنده و میانگین نمونه ، با فرض بازده متغیر نسبت به مقیاس ، حدود 6/35 درصد است . چنانچه این اختلاف از طریق افزایش میانگین کارایی فنی بهره برداران به صفر کاهش یابد میزان تولید با استفاده از فناوری و عوامل تولید فعلی 6/35 درصد افزایش پذیر است . همچنین باید افزود که بیش از 88 درصد از واحدهای پرورش جوجه گوشتی 75 واحد دارای بازده فزاینده ، 9/5 درصد 5 واحد دارای بازده کاهنده و به همین میزان نیز دارای بازده ثابت نسبت به مقیاس هستند .