آثار سیاست حمایت از تولیدکننده بر ضرایب خودکفایی گوشت مرغ در ایران

در این پژوهش به تحلیل بین‌برنامه‌ای شاخص حمایت از تولیدکننده گوشت مرغ در ایران طی برنامه های مختلف توسعه و طی سال های 90-1368 پرداخته شد. سپس شاخص خودکفایی گوشت مرغ در ایران طی این دوره محاسبه و ویژگی‌های آن ارزیابی و تحلیل شد. مسئله اصلی در این پژوهش آن است که آیا در ایران حمایت‌ از تولید‌کنندگان منجر به بهبود وضعیت تولید و ضرایب خودکفایی در کشور شده است؟ به این منظور، پایایی متغیرها برای برآورد الگوی خودکفایی بررسی شد و پس از تعیین وقفه بهینه خودکفایی و حمایت از تولیدکننده، آزمون علیت گرنجر انجام گرفت و درنهایت، الگوی var برآورد گردید. نتایج نشان داد که سطح تغییرات شاخص خودکفایی گوشت مرغ در کوتاه‌مدت در هر دوره به میزان حمایت از تولید‌کنندگان گوشت مرغ در دوره قبل وابسته است. ضریب برآوردشده برای متغیر حمایت از تولیدکننده نشان داد که درکوتاه‌مدت حمایت‌ از تولیدکنندگان گوشت مرغ کارایی مناسبی در ایجاد تغییرات شاخص خودکفایی گوشت مرغ نداشته است. نتایج بررسی واکنش آنی نیز نشان داد که آثار شوک‌های حاصل از تغییر سیاست‌های حمایتی بر شاخص خودکفایی در دوره‌های مختلف با نوسان همراه بوده و پس از 7 دوره این اثر تعدیل شده است.   طبقه‌بندی jel:q11, e23, m11