تلازم حکم عقل و شرع

چکیدهعقل و شرع، ملازم یکدیگرند؛ آنچه را عقل به صورت روشن و قطعی پسندیده میداند از نظر شرع نیز پسندیده است و آنچه را عقل به صورت روشن و قطعی ناپسند میداند، از نظر شرع نیز ناپسند است. عکس این موضوع نیز صادق است؛ یعنی احکام شرعی مورد تایید عقل نیز هست؛ هرچند از درک دقیق و روشن ملاک آن ناتوان باشد. قاعده ملازمه نقش مهمی در استنباط احکام شرعی دارد و درحقیقت از ادله عقلی احکام شرعی به شمار میرود. تلازم حکم عقل و شرع، افزون بر اینکه مقتضای برهان عقلی است، از برخی آیات و روایات نیز به‌روشنی آشکار میشود. در برابر بیشتر اصولیان که قاعده ملازمه را پذیرفته‌اند، اخباریان و برخی از اصولیان آن را نپذیرفته و اشکالات و مناقشاتی را مطرح کردهاند که عالمان برجسته اصولی به آنها پاسخ دادهاند.