بررسی رویکردهای استعاری در معناداری گزاره های دینی

بحث از زبان دین و چیستی آن، یکی از مسائل مهم در حوزه فلسفه دین به شمار می‌آید. در این پژوهش مقصود از گزاره‌های دینی تمام مقولات دینی است که موضوع و محمول قضیه قرار می‌گیرد. برخی، گزاره‌های دینی را فاقد معنا و گروهی معنادار می‌دانند، گرچه در نوع ارائه معنا نیز دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد. کسانی که زبان دین را معنادار می‌دانند، گاهی کل زبان دین و گاهی بخشی از آن را نمادین و استعاری قلمداد می‌کنند. از این رو مبحث استعاره، تاثیر مستقیمی در فهم آیات قرآن و تفسیر آنها دارد که با توجه به آن، بسیاری از مشکلات به صورت معناداری برطرف خواهد شد. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. ابتدا با روشی توصیفی، مهم‏ترین رویکردهای استعاری در معناداری گزاره‌های دینی بررسی می‏گردد و درنهایت با روشی تحلیلی به این ارزیابی کلی خواهیم رسید که در این رویکردهای استعاری به معناداری ملاک روشن و دقیقی برای تمایز بخش‎های استعاری از غیر استعاری گزاره‎های دینی ارائه نشده است.

investigating metaphorical approaches in the meaning of religious propositions

discussing the language of religion and it’s nature is one of the most important issues in the field of philosophy of religion. in this article, religious propositions mean all religious categories that include the subject and the predicate of the proposition. some consider religious propositions to be meaningless and sme consider religious propositions to be meaningful, although there are different views on the type of presentation of meaning, those who consider the language of religion to be meaningful, sometimes consider the entire language of religion and sometimes a part of it to be symbolic and metaphorical. therefore, the subject of metaphor has a direct effect on the understanding of the qur’anic verses and their interpretation; according to which, many significant problems will be solved. the method of this research is descriptive and analytical. first, with a descriptive method, the most important metaphorical approaches in the meaningfulness of religious propositions are examined, and finally, with an analytical method, we will reach this general evaluation that in these metaphorical approaches to meaningfulness, is not provided a clear and precise criterion for distinction between metaphorical and non-metaphorical parts of religious propositions.