بررسی مواجهه اصل آنتروپیک و نظریه چندجهانی با براهین غایت ‏شناختی

اصل آنتروپیک بر آن است جهانی که یک ناظر بتواند آن را ببیند، باید سازگار با وجود آن ناظر باشد. این اصل گاه به عنوان تبیینی برای نظم موجود در جهان یا شرایط اولیه آن تلقی می‎شود و درنتیجه تبیین غایی در این باره را کنار می‎گذارد. گاه نیز با ضمیمه فرضیه چندجهانی، بدون اینکه ادعای تبیین نظم موجود در جهان را داشته باشد، به عنوان چالشی در مقابل تبیین غایی شمرده می‎شود. در این مقاله چهار راه دفاع از تبیین غایی در مقابل این نقدها ارائه می‎شود و نشان داده می‎شود که می‎توان بر پایه یکی از این امور از تبیین غایی دفاع کرد: نقد فرضیه چندجهانی و توجه به تبیین وجود نظم به جای درک نظم، برتربودن تبیین غایی نسبت به فرضیه چندجهانی در ملاک‎های سادگی و فراگیری تبیین، بیشتربودن احتمال تعلق یک جهان منظم به مجموعه جهان‎های تنظیم‎شده، نسبت به احتمال تعلق آن به مجموعه جهان‎های تصادفاً منظم و توجه به نظم حاکم بر مکانیزم تحقق جهان‎های بسیار. هر یک از این تقریرها از نظر عدم ابتنا بر پیش‎فرض کیهان‏‏شناختی خاص، از تقریر سابق آن برتر است.

An Analysis of the Confrontation the Anthropic Principle and the MultiWorld Theory with Teleological Arguments for God’s Existence

According to the anthropic principle, the world, which has an observer, should be in accordance with this observer. This principle is regarded as an explanation for the present order in the world or the primitive condition of the world, thus disregards the explanation of its goal. In addition to the multiworld theory, it is rather sometimes regarded as a challenge for explaining the final goal of the world, even though it does not claim to explain the present order of the world.This article will present four means to defend the explanation of the final goal against these criticisms and will show that we can defend this explanation on the base of one of the following: criticizing the multiworld theory and paying attention to the explanation of the present order instead of understanding the order ; priority of the explanation of the final goal over the multiworld theory in terms of simplicity and comprehensive explanation; considering that it is more probable for an orderly world to belong to a collection of orderly worlds rather than to belong to a collection of accidentally orderly worlds; and paying attention to the order dominant on the mechanism of the realization of different worlds.Each one of these accounts is prior to its previous account in terms of not being based on a specific cosmological presupposition.