وانهادگی انسان معاصر در غربت غربی و تنهایی او در بلیه‌ای چون کرونا

مقالۀ حاضر سعی دارد با استفاده از ظرفیت معنایی مفهوم وانهادگی یا واگذاشتگی که برخی فیلسوفان اگزیستانس به کار برده‎اند و با اتخاذ رویکردی تبار‌شناختی به بررسی روند تحول و تکوّن نظام معرفتی و علمی، نظام ارزشی و اخلاقی و موقف معنایی ‌وجودی انسان معاصر و در امتداد آن فرهنگ و تمدن معاصر غرب بپردازد. این بررسی درنهایت در خدمت تحلیل آسیب‌شناختی و تشریح وضعیت معنایی وجودی انسان معاصر در مواجهه با رخداد همه‌گیری جهانی ویروس کرونا به کار آمده است. بر اساس تحلیل تبار‌شناختی مورد دلالت این مقاله، وانهادگی به مثابه تقرّر خودبنیاد انسان در عصر جدید و دورۀ معاصر بر پایۀ عقلانیت ابزاری و وضعیتی که او خود آن را برگزیده و تعیّن معرفتی، ارزشی، معنایی و فرهنگی بخشیده، باعث شده است نظام معرفتی و علمی، نظام ارزشی و اخلاقی و وضعیت معنایی وجودی انسان معاصر و در نهایت صورت‎بندی‌های فرهنگی و تمدنی دورۀ معاصر، از بنیادهای دینی، ایمانی و عقلانی اعم از عقلانیت قیاسی، استعلایی و تاریخی به سوی بنیادهای متاثر از عقلانیت ابزاری و عاطفه‌گرایی سوق یابند. عقلانیت ابزاری بر اساس رهیافتی فایده‌گرایانه و با تکیه بر توافق جمعی، نظر و عمل انسان معاصر را به سوی اهداف عینی، مادی و کالایی جهت داده است. صورت‎بندی بنیادین فرهنگی و تمدنی دوران معاصر یعنی نظام لیبرال سرمایه‌داری نیز در همین راستا بوده و به گستره و عمق وانهادگی افزوده است. این روند باعث شده است انسان معاصر در نسبت با بلایای جهانی‌ای چونان کرونا بیش از پیش در معرض نیست‌انگاری، خشونت و تنهایی باشد.

The abandonment of contemporary man in Western exile and his solitude in a suffring like Corona

This article tries to use the semantic capacity of the concept of abandonment, which is the term used by some Existentialist philosophers, and by adopting a genealogical approach to study the process of transformation and evolution of the epistemological and scientific system, value and moral system and the semantic existential position of contemporary man and Along with it, the contemporary culture and civilization of the West. This study is ultimately used in the service of pathological analysis and description of the semantic existential status of contemporary man in the face of the global epidemic of Corona virus. According to the genealogical analysis referred to in this article, abandonment as the establishment of man’s selffoundation in the modern age and the contemporary period based on instrumental rationality and the situation and has given it epistemological, value, semantic and cultural determination, has caused the epistemological and scientific system, value and moral system and t the semantic existential position of contemporary man, and finally the cultural and civilizational formulations of the contemporary period, move from religious, faith and rational foundations including deductive, transcendental and historical rationality to foundations influenced by instrumental rationality and emotionalism. Instrumental rationality, based on a utilitarian approach and relying on collective agreement, has directed the thought and action of contemporary man towards objective, material and commodity goals. The fundamental cultural and civilizational formation of the contemporary age, namely the system of capitalism liberal, has been in the same direction and has added to the scope and depth of abandonment. This trend has made contemporary man in relation to global disasters such as Corona, more than ever exposed to nihilism, violence and solitude in the face of global catastrophes such as Corona.