عصمت انبیا و مراتب آن از نظرگاه تفسیری آیت‌الله معرفت

عصمت انبیا یکی از مبانی اعتقادی مشترک بین مسلمانان است؛ اما در خصوص زمان و گستره آن اختلاف‌نظرهایی مشاهده می شود. شاید بتوان گفت مهم‌ترین دلیل اختلاف، از آیاتی ناشی می‌شود که درظاهر با عصمت انبیا منافات دارد. این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی به تبیین دیدگاه آیت‎الله معرفت در این خصوص پرداخته است. از این منظر عصمت هرچند عطیه الهی است، تاثیر نفسانی نبی در تقویت و ارتقابخشی به آن، موجبات شدت و ضعف آن را رقم می‌زند. تفسیر آیاتی که به‌ظاهر با عصمت پیامبر اکرمˆ منافات دارد، در تبیین آیت‎الله معرفت از نوآوری ایشان حکایت دارد که با نگرشی اصولی و تکیه بر دانش علوم قرآنی معتقد است هرچند لفظ آیه خطاب به پیامبر اکرم نازل شده است، مراد خداوند آن حضرت نبوده و حکم آیه بر سایر مسلمانان جاری است. این در حالی است که برخی مفسران با توجه به ظاهر آیه، گستره عصمت را در ایشان محدود دانسته و گروهی دیگر به توجیه ظاهر آیات پرداخته‌اند.

The Purpose, the Factor of the Integrity of the Qur’anic Suras: A Critique on the Theory of Subject Unity of Suras

This article seeks to explain the evidence by interpret of relevant knowledge, to confirm the unique role of purpose in integrating some suras. According to this, the reason for the development of the text in terms of contemporary literary theories is the existence of communicational purpose; from point of view Grammars, the development of the word depends on its utility and goal. The development of the trend has also been conditioned by a large purpose behind the text and on Rhetoric science is also stated, the conjunction of the word to rhetoric is conditioned by the existence of a secondary purpose (other than the literal meaning of the word). in addition to, In the discussions of the research method it is proved that coherence of the research texts, if the problem and the goal is determined, will be achieved and the topicbased texts will not be fruitful. According to the philosophy of science, The unity and distinction of the sciences, at least in the communication sciences, is the purpose of science. This article also points out the subject of sura is not capable of being coherent with sura. Because, firstly, in the research method, subjectbased texts are disjointed and incoherent, it has also been proven in the philosophy of science that science cannot be distinguished by subject. In addition, it has also been stated in the practice. It is impossible that provide a topic that is comprehensive on all the sura issues and prevent other sura issues. And finally, the researchers have also provided a definition of subject unity which is practically a return to unity of purpose.