جایگاه توان اندیشه‌ورزی و برابری ذاتی انسان‌ها در عدالت اجتماعی

خوانشی که در مکاتب مختلف از انسان وجود دارد، بر عرصه‌های گوناگون عدالت اجتماعی از جمله مفهوم، اصول، مسائل و قواعد تاثیر مستقیم دارند. محور این نوشتار بررسی جایگاه توان اندیشه ورزی و برابری ذاتی انسان ها همسو با غایت فرجامین آفرینش از ابعاد انسان‌شناختی در عرصه عدالت اجتماعی است. رهاورد این بررسی که به روش توصیفی تحلیلی است، این است که توان اندیشه ورزی و برنامه ریزی و برابری ذاتی انسان‌ها در خلقت آغازین به عنوان مبانی انسان‌شناختی در گستره عدالت اجتماعی اسباب جهت‌گیری‌ای خاص در این حوزه ایجاد می‌کنند. عدالت اجتماعی دارای حوزه‌های مختلف مربوط به عقل نظری و عقل عملی است. مباحث ناظر به عدالت اجتماعی در عقل عملی می‌بایست با هدف آفرینش در عقل نظری سازواری داشته باشند و الزامات مربوط به آن در عقل عملی و ابزاری نیز می‌بایست با غایات عقل نظری همسو باشند. انسان عاقل بر اساس کارکردهای نظری، عملی و ابزاری می تواند برای حرکت در جهت کمال و رسیدن به جامعه عدل‌محور برنامه ریزی کند. از الزامات عقل عملی همسو با غایت عقل نظری، برابری ذاتی انسان‌ها در آفرینش است. این مبنا در عقل عملی ما را ملزم می‌کند در استحقاق‌های برابر، تساوی را رعایت کنیم. حاصل این مبنا در عرصه عدالت اجتماعی، اعطای حقوق اولیه بدون تبعیض در شرایط برخورداری مساوی به همگان است.

The Place of Thinking Potentiality and the Inherent Equality of Human on Social Justice

A reading that exists in different schools of man have a direct impact on various areas of social justice, including concepts, principles, issues and rules. The focus of this article is to examine the place of thinking potentiality and the inherent equality of human favorable the end results of the creation from anthropological dimensions in the field of social justice. The outcome of this study with descriptiveanalytical method is: the potentiality of thinking, planning and inherent equality of human in early creation as anthropological principles in the field of social justice, provide cases of a particular orientation in this field. Social justice has various domains of theoretical and practical reason. Discussions of social justice in practical reason should be adapted to goals of creation on theoretical reason and its implications in practical reason and instrumental as well must be in line with the goals of theoretical reason. A wise man can plan to move toward perfection and reach a just society, based on theoretical, practical and instrumental functions. One of the requirements of practical reason, along with the goal of theoretical reason, is the inherent equality of human beings in creation. This principle in practical reason obliges us to observe equality in equal qualifications. The result of this principle, in the field of social justice, giving basic and nondiscrimination rights in the field of equal treatment is open to all.