آسیب شناسی دین پژوهی معاصر

آسیب شناسی دین پژوهی معاصر یکی از مهم ترین نیازهای دین شناسی جامعه معاصر است که باعث بالندگی و نوآوری در عرصه های دین پژوهی می شود. در آغاز نوشتار، به ریشه شناسی واژه پیشگفته پرداخته و آسیب شناسی دین پژوهی معاصر و پرسش های اصلی و روش ناسی و گستره این رهیافت تبیین شده است. گونه شناسی آسیب های دین پژوهی معاصر، بخش اصلی نگاشته مذکور است در این ساحت به آسیب نگرش کارکردگرایانه به دین، آسیب روش شناختی آسیب جزء نگری به جای کل نگری، آسیب مغالطه اشتراک لفظی، آسیب محتمل پیش فرض ها و آسیب نسبی گرایی با ذکر شواهد و نمونه ها پرداخته شده است.