نقد و بررسی ” نظریه معرفت” در مکتب تفکیک

در این مقاله به بررسی نظریه معرفت یا کیفیت ادراک از دیدگاه مکتب تفکیک و مقایسه اش با دیدگاه های کلامی و فلسفی پرداخته، و نشان داده شده است به رغم ادعایی که شده، این مکتب در زمینه ادراک علمی و عقلی، روش و محتوایی غیر از سایر مکاتب ندارد. صاحبان این مکتب، از سویی بر اساس ادله عقلی و نقلی، نفس را مغایر با عقل و حقیقتی غیر مجرد و فاقد کمال می دانند؛ به گونه ای که در فرایند ادراک، نقشی ایفا نمی کند و از سوی دیگر، به استناد برخی ادله عقلی و نقلی، علم و عقل را دو حقیقت نورانی مجرد تلقی می کنند که درجریان تعلم و تعقل، نور معرفت را به نفس می تابانند تا نفس در پرتو آن، اشیا و حقایق را درک کند؛ بنابراین، گاهی به نظریات کلامی نزدیک، و گاهی به آرای فلسفی متمایل شده اند. به هر حال، در این مقاله نشان داده ایم که مرز قاطعی بین تعقل فلسفی و کلامی و آن چه در مکتب تفکیک تحت عنوان تعقل دینی یا نوری مطرح شده نمی توان قائل شد.