بررسی فراوانی استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های پوست و بافت نرم و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی بیماران مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی تهران طی سال های 94-1393

سابقه و هدف: استافیلوکوکوس اورئوس رایج ترین عامل ایجاد عفونت پوست و بافت نرم است. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی اسـتافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از عفونت های پوست و بافت نرم و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی در بیماران مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی تهران انجام شد. مواد و روش ها: این مطالعه توصیفیمقطعی روی 400 بیمار دارای عفونت پوست و بافت نرم مراجعه کننده به بیمارستان پوست رازی تهران طی سال های 94-1393 انجام پذیرفت. از سواپ های استریل برای جمع آوری نمونه از عفونت های پوستی استفاده شد. ایزوله های استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از تست های بیوشیمیایی نظیر رنگ آمیزی گرم، کاتالاز، کواگولاز، تست dnase و تخمیر قند مانیتول تایید گردید. الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی با روش انتشار دیسک براساس الگویclsi انجام پذیرفت.نتایج: از 400 بیمار، 205 نمونه استافیلوکوکوس اورئوس (3/51 درصد) جداسازی و شناسـایی شـد. تعداد 96 ایزوله (8/46 درصد) استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (mrsa) بودند. هم چنین، 6/94 درصد مقاوم به پنی سیلین بوده و همه ایزوله ها به ونکو مایسین و لینزولید حساس بودند. حساسیت به داپتومایسین (98 درصد) بود و 116 ایزوله (6/56 درصد) مقاوم به چنددارو (mdr) بودند.نتیجه گیری: بیش از نیمی از عفونت های پوست و بافت نرم در این مطالعه ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس بود و بیش از 48 درصد از ایزوله ها مقاوم به متی سیلین بودند. بیشترین مقاومت به پنی سیلین مشاهده شد.