تاثیر عصاره هیدروالکلی مریم گلی ( .salvia officinalis l) بر میزان الکترولیت ها و پروتئین های سرم در موش صحرایی نر بالغ دیابتی

سابقه و هدف: دیابت ناشی از اختلال ترشحی و عملکردی انسولین است. این مطالعه با هدف اثر عصاره بر سطح غلظت های سرمی آلبومین، پروتئین تام، الکترولیت های سرمی سدیم و پتاسیم انجام شد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 50 سر موش صحرایی نر بالغ از نژاد ویستار به 5 گروه 10تایی به شرح ذیل تقسیم شدند: گروه کنترل (دریافت کننده آب و غذا)؛ گروه دیابتی (mg/kg 60 استرپتوزوتوسین)؛ گروه کنترل تحت تیمار (روزانه mg/kg 400 عصاره مریم گلی)؛ و گروه های دیابتی تحت تیمار (روزانه عصاره مریم گلی با دوزهای 200 و mg/kg400). تزریقات به صورت درون صفاقی انجام شد و پس از 21 روز نمونه خونی جهت اندازه گیری فاکتورها از قلب گرفته شد. نتایج: غلظت سرمی پتاسیم در گروه دیابتی نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار و در گروه های دیابتی تحت تیمار نسبت به گروه دیابتی کاهش معنی دار نشان داد. همچنین، میزان غلظت سرمی سدیم در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی دار نشان داد. غلظت سرمی پروتئین های آلبومین و تام در گروه دیابتی نسبت به کنترل کاهش معنی دار داشت و در گروه های دیابتی تحت تیمار نسبت به گروه دیابتی افزایش معنی دار نشان داد. به علاوه، غلظت سرمی پروتئین های آلبومین و تام در گروه کنترل تحت تیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت (0/05 >p). نتیجه گیری: عصاره هیدروالکلی گیاه مریم گلی موجب افزایش غلظت سرمی پروتین تام و آلبومین و نیز بهبود غلظت سرمی یون های سدیم و پتاسیم سرمی به دنبال القای دیابت در موش های می شود.