رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن، ضربان قلب و vo2max در پاسخ به مصرف ال-کارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در مردان جوان فعال

سابقه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی و تبیین رابطه لاکتات و گلوکز سرم با میزان اشباع اکسیژن خون، ضربان قلب و vo2max در پاسخ به مصرف الکارنیتین حین فعالیت شدید درمانده ساز در بلافاصله و دوره بازیافت، در مردان جوان فعال است.مواد و روش ها: تعداد 10 مرد جوان فعال (96/0 ±4/26 سال، قد 45/9 ±90/173 سانتیمتر و وزن 63/5 ±80/71 کیلوگرم) در این پژوهش شرکت داشتند. آزمودنیها طی دو جلسه آزمون بروس را تا سرحد واماندگی انجام دادند. بهمنظور بررسی ارتباط گلوکز و لاکتات با اکسیژن اشباع (%so2)، ضربان قلب بیشینه و vo2max در سه نوبت قبل، بلافاصله و 4 دقیقه پس از فعالیت، فاکتورهای مورد نظر اندازهگیری شدند. نتایج: نتایج تحقیق نشان داد که در گروه مکمل، ارتباط مثبت معنیداری میان سطوح لاکتات سرم در 4 دقیقه پس از فعالیت و میزان vo2max، و هم چنین میان سطوح گلوکز سرم و %so2 بلافاصله پس از فعالیت، وجود دارد (05/0>p). بین سایر فاکتورها ارتباط معنیداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج این تحقیق به نظر میرسد که مکملدهی الکارنیتین میتواند بر ارتباط میان لاکتات موجود در سرم و توان هوازی (vo2max) و نیز ارتباط گلوکز سرم و %so2 در فعالیت شدید تاثیر مثبتی اعمال کند؛ بنابراین، احتمالا مصرف الکارنیتین به واسطه اعمال تاثیر مثبت بر توان هوازی باعث افزایش توانایی افراد در انجام فعالیتهای شدید درمانده ساز از طریق افزایش آستانه واماندگی می شود.