مقایسه تاثیر یک جلسه فعالیت استقامتی تداومی و تناوبی شدید بر مقادیر فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز سرمی در موش های صحرایی

سابقه و هدف: فاکتور نوروتروفیک مشتق از مغز (bdnf) یکی از عوامل اصلی است که فعالیت ورزشی تداومی طولانی مدت از طریق افزایش آن باعث اثرات مثبت بر مغز می شود. هدف مطالعه حاضر مقایسه اثر یک جلسه فعالیت استقامتی تداومی (cee) و فعالیت تناوبی شدید (hiie) بر مقادیر bdnf سرمی موش های صحرایی می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی 30 سر موش صحرایی انتخاب و به روش تصادفی به سه گروه (cee، hiieو کنترل) تقسیم شدند. بعد از آشنایی با تردمیل، آزمودنی ها (به جز گروه کنترل) یک جلسه فعالیت ورزشی مورد نظر گروه خود اجرا کردند. در انتهای پژوهش نمونه خون از تمام آزمودنی ها گرفته شد.نتایج: نتایج نشان داد سطوح bdnf در گروه cee به طور معنی داری از گروه hiie (0/001 p=) و گروه کنترل (0/001 p=) بیشتر است، اما تفاوت معنی داری بین گروه hiie و گروه کنترل مشاهده نشد (0/23 p=).نتیجه گیری: به نظر می رسد cee مداخله مناسب تری جهت افزایش bdnf می باشد و این فاکتور بیشتر از شدت، تحت تاثیر مدت فعالیت ورزشی می باشد. بنابراین، برای رسیدن به فواید فعالیت ورزشی بر روی سیستم عصبی مرکزی احتمالا فعالیت های طولانی مدت مفید تر می باشند.