مقایسه تاثیر تمرینات سرعتی شدید و هوازی- قدرتی بر سطح آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو

سابقه و هدف: فعالیت ورزشی ابزار درمانی موثری برای پیشگیری و بهبود دیابت نوع دو است. هدف از این پژوهش مقایسه تاثیر تمرینات سرعتی شدید (sprint interval training; sit) و ترکیبی (هوازی قدرتی) بر سطح آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین در زنان دیابتی نوع دو است.مواد و روش ها: تعداد 52 نفر از زنان دیابتی نوع دو دارای اضافه وزن (bmi بین 25-30 کیلوگرم بر مترمربع با دامنه سنی 45 تا 60 سال و قند خون ناشتای بالاتر از 126 میلی گرم بر دسی لیتر) به طور داوطلبانه در تحقیق حاضر شدند و بر اساس مقادیر هموگلوبین گلیکوزیله (hba1c) در سه گروه تمرین ترکیبی (n= 17)، sit(n=17) و کنترل (n=18) قرار گرفتند. گروه های ترکیبی و sit به مدت 8 هفته تمرینات را انجام دادند. گلوکز، انسولین سرم و سطوح آدیپونکتین اندازه گیری شد.نتایج: بین میانگین داده های پیش آزمون و پس آزمون سطح آدیپونکتین سرمی گروه sit (0/01=p) تغییر معنی دار مشاهده شد، در حالی که در پیش آزمون و پس آزمون گروه تمرین ترکیبی (0/939 =p) اختلاف معنی داری وجود نداشت. مقاومت به انسولین در گروه های تمرینیsit (p<0/001) و تمرین ترکیبی (p<0/001) پس از مداخله کاهش معنی دار داشت. هم چنین، تفاوت در میزان گلوکز ناشتای خون گروه sit معنی دار بود (p<0/001). نتایج مقایسه بین گروهی تفاوت معنی داری بین گروه های تمرینی در میزان آدیپونکتین (0/037=p و 3/612= f) و مقاومت به انسولین (0/008=p و 5/511=f) نشان داد. نتیجه گیری: تمرینات ورزشی مستقل از نوع و روش انجام می توانند اثرات مثبتی بر مقاومت به انسولین و میزان آدیپونکتین سرم زنان مبتلا به دیابت نوع دو داشته باشند.