فراوانی ژن های‌‎ set1 a ‎و ‌‎ set1 bدر سویه های بالینی شیگلا سونئی به روش ‌multiplex-pcr

سابقه و هدف: شیگلا از عوامل شایع مرگ و میر در کودکان است. مطالعات اخیر در ایران نشان داده است که شیگلا از عوامل مهم دیسانتریه باسیلی می باشد. set1b و set1a از ژن های مهم ویرولانس شیگلا محسوب می شوند. هدف از این مطالعه بررسی فراوانی ژن های set1b و set1a در سویه های باکتریایی جداشده از افراد مبتلا به اسهال دیسانتری با روش multiplexpcr می باشد.مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد 60 سویه شیگلا از مراکز طبی اطفال تهران جمع آوری گردید. پس از تایید سویه ها با استفاده از روش های استاندارد بیوشیمیایی و میکروبیولوژیکی، مقاومت ضد میکروبی آنها نسبت به آنتی بیوتیک های آموکسی سیلین کلاوولانیک اسید، تتراسایکلین، سفیکسیم، سفتریاکسون، سفپیم و کوتریموکسازول با استفاده از روش دیسک دیفیوژن مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، وجود ژن های ویرولانس set1b و set1aبا روشmultiplexpcr مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: تمامی 60 ایزوله به عنوان شیگلا سونئی مورد تایید قرار گرفتند. بیشترین مقاومت به دیسک های آنتی بیوتیکی کوتریموکسازول و سفکسیم با فراوانی 50 درصد و بیشترین حساسیت نسبت به آنتی بیوتیک تتراسایکلین (95 درصد) مشاهده شد. فراوانی ژن set1a lrm;به روش multiplexpcr، 18 سویه (30 درصد) و ژن set1b lrm; (0 درصد) بود. نتیجه گیری: تفاوت های نتایج این مطالعه با سایر مطالعات به علت فاصله جغرافیایی و تفاوت در نوع سروتیپ می باشد. هم چنین، نتایج مطالعه حاضر نشان داد که شیوع ژن set در این نمونه ها می تواند معیاری جهت تشخیص مستقیم شیگلا در نمونه باشد.