تاثیر کورکومین بر تخمدان پلی کیستیک القا شده با استرادیول والرات در موش صحرایی

سابقه و هدف: سندروم تخمدان پلی کیستیک (pcos) سندرومی با اختلالات اندوکرینی و متابولیکی پیچیده است که با عدم تخمک-گذاری مزمن، تخمدان پلی کیستیک و هیپرآندروژنیسم مشخص می شود. کورکومین ماده ای با اثر آنتی اکسیدانی و ضد التهابی است. در این مطالعه اثر درمانی کورکومین بر سندروم تخمدان پلی کیستیک در موش های صحرایی بالغ مورد بررسی قرار گرفته است.مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی القای سندروم به واسطه ی تزریق زیرپوستی استرادیول والرات با دوز mg/kg 2 به 60 سر موش صحرایی ماده ویستار 170 گرمی انجام گرفت. گروه کنترل هیچ تزریقی دریافت نکرد. پس از 60 روز، حیوانات به گروه های کنترل، pcos و pcos تیمار شده با کورکومین (mg/kg 100،200،300،400) تقسیم شدند. پس از 14 روز تیمار درون صفاقی کورکومین، خون و تخمدان های همه گروه ها به منظور مطالعات بافت شناسی و سرولوژیک برداشته شدند. نتایج: تخمدان های تیمار شده با غلظت های بالای کورکومین افزایش لایه گرانولوزا، کاهش غلاف فولیکولی، نبود کیست و کاهش فولیکول های بدوی را به صورت معنی داری نسبت به گروه pcos نشان دادند. هم چنین، اجسام زرد که در تخمدان پلی کیستیک به-ندرت وجود داشتند، ظاهر شد که می تواند نشان دهنده آغاز مجدد اوولاسیون باشد. تغییرات سرولوژیک نیز به صورت افزایش fsh و پروژسترون، کاهش lh، استرادیول و تستوسترون مشاهده شد.نتیجه گیری: احتمال می رود کورکومین با اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی خود بتواند در تعدیل علایم pcos موثر واقع شده و باعث آغاز مجدد اوولاسیون گردد.