نقش تعدیل گر خودشفقت ورزی در رابطه بین ترومای دوران کودکی و دلبستگی به جنین در زنان باردار

زمینه و هدف: دلبستگی مادر به جنین پیش بینی کنندۀ دلبستگی مادر به نوزاد، مراقبت های اولیه و کیفیت والدگری است و شناسایی عواملی که بر این دلبستگی اثرگذار هستند، اهمیت دارد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل گر خودشفقت ورزی در رابطه بین ترومای دوران کودکی و دلبستگی به جنین در زنان باردار انجام شده است.روش‌ها: این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری، زنان باردار ساکن شهر تهران در سال 1402 بودند که از بین آنها 204 نفر به صورت در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. داده ها با پرسشنامه دموگرافیک، پرسشنامه دلبستگی مادر به جنین کرانلی، پرسشنامه ترومای دوران کودکی و پرسشنامه شفقت به خود جمع آوری شدند. به منظور تحلیل داده ها نیز از روش همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری استفاده شد و از نرم‌افزارهای spss ویرایش 26 و نرم افزار smart pls استفاده گردید.یافته‌ها: ترومای دوران کودکی با دلبستگی مادر به جنین رابطه معنادار و منفی دارد (0/40-r=، 0/01>p). ارتباط میان متغیر خودشفقت ورزی با دلبستگی مادر به جنین نیز معنادار و مثبت حاصل شد (38/0r=، 0/01p<). متغیر ترومای دوران کودکی با شفقت به خود نیز ارتباط منفی نشان داد اما معنادار نیست (15/0-r=، 0/05p>). همچنین عامل خود شفقت ورزی بین ترومای دوران کودکی با دلبستگی مادر به جنین نقش تعدیل‌گر دارد (0/03=p).نتیجه‌گیری: بر اساس یافته های حاضر، عامل خودشفقت ورزی می تواند نقش مهمی در کاهش اثرات منفی تجربه تروما در دوران کودکی بر تجربیات دلبستگی بعدی از جمله دلبستگی مادر باردار به جنین خود داشته باشد.

the moderating role of self-compassion in the relationship between childhood trauma and maternal-fetal attachment in pregnant women

background and aim: maternal-fetal attachment is a key predictor of a mother’s bond with her baby, as well as the quality of primary care and parenting. identifying factors that influence this attachment is essential. this study aimed to investigate the moderating role of self-compassion in the relationship between childhood trauma and maternal-fetal attachment in pregnant women.methods: this descriptive correlational study was conducted on pregnant women residing in tehran, iran, in 2023. a sample of 204 women was selected using an availability sampling method. data were collected using a demographic questionnaire, the cranley mother-fetal attachment questionnaire, the childhood trauma questionnaire, and the self-compassion questionnaire. pearson’s correlation method and structural equation modeling were employed for data analysis, utilizing spss version 26 and smart pls software.results: the results indicated a significant negative relationship between childhood trauma and maternal-fetal attachment (r=-0.40, p<0.01). additionally, a significant positive relationship was found between self-compassion and maternal-fetal attachment (r=0.38, p<0.01). although childhood trauma exhibited a negative relationship with self-compassion, this relationship was not statistically significant (r=-0.15, p>0.05). furthermore, self-compassion was identified as a moderating factor between childhood trauma and maternal-fetal attachment (p=0.03).conclusion: the findings suggest that self-compassion plays a crucial role in mitigating the negative effects of childhood trauma on later attachment experiences, including the bond between a pregnant mother and her fetus.