نقش میانجی تاب‌آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان

زمینه و هدف: سرطان پستان شایع ترین سرطان در زنان است که می تواند موجب مشکلات هیجانی شود. هدف پژوهش حاضر تعیین نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی در رابطه بین حمایت اجتماعی ادراک شده با پریشانی روانشناختی در بیماران مبتلا به سرطان پستان بود. روش‌ها: این مطالعه مقطعی در زنان مبتلا به سرطان پستان در بخش انکولوژی بیمارستان امام خمینی و امام حسین شهر تهران در سال 1402 انجام شد. 250 بیمار با روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند. برای گردآوری داده‌ها، از مقیاس های افسردگی، اضطراب و استرس (dass) لویبوند (1995)، تاب آوری (risc) کانر و دیویدسون (2003)، خودکارآمدی عمومی (gses) شرر و همکاران (1982) و حمایت اجتماعی ادراک شده (mspss) زیمت و همکاران (1988) استفاده گردید. یافته‌ها: در زنان مبتلا به سرطان پستان، حمایت اجتماعی ادراک شده بر تاب آوری (0/34=β و 0/001=p) و خودکارآمدی (0/19=β و 0/019=p) اثر مستقیم و معنادار داشت، اما مسیر مستقیم حمایت اجتماعی ادراک شده بر پریشانی روانشناختی معنادار نبود. همچنین، تاب آوری (0/46-=β و 0/001=p) و خودکارآمدی (0/33- =β و 0/001=p) بر پریشانی روانشناختی اثر مستقیم و معنادار داشت و در رابطه بین حمایت اجتماعی با پریشانی روانشناختی نقش میانجی ایفا نمود. مدل نهایی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است (0/93=cfi ،1/82= cmin/df، 0/064=ramsea، 0/05=>p) و 34 درصد پریشانی روانشناختی را ‏تبیین می کند.نتیجه‌گیری: می توان بیان داشت که با توجه به نقش میانجی تاب آوری و خودکارآمدی، می توان با استفاده از مداخله های آموزشی-درمانی مبتنی بر ارتقای خودکارآمدی و تاب آوری میزان پریشانی روانشناختی زنان مبتلا به سرطان پستان را کاهش داد.

the mediating role of resilience and self-efficacy in the relationship between perceived social support and psychological distress in breast cancer patients

background and aim: breast cancer is the most common cancer among women, often leading to emotional challenges. this study aimed at investigating the mediating roles of resilience and self-efficacy in the relationship between perceived social support and psychological distress among breast cancer patients. methods: this cross-sectional study was conducted on women with breast cancer admitted to imam khomeini and imam hossein hospitals in tehran, iran, in 2023. a total of 250 patients were included using convenience sampling. data were collected using the depression, anxiety, and stress scales (dass) by lovibond (1995), resilience scale (risc) by connor and davidson (2003), general self-efficacy scale (gses) by scherer et al. (1982), and multidimensional scale of perceived social support (mspss) by zimet et al. (1988).results: perceived social support had a direct and significant effect on resilience (β=0.34, p=0.001) and self-efficacy (β=0.19, p=0.019) in women with breast cancer. however, no significant direct relationship was found between perceived social support and psychological distress. resilience (β=-0.46, p=0.001) and self-efficacy (β=0.33, p=0.001) directly influenced psychological distress, with both factors mediating the relationship between social support and distress. the final model demonstrated good fit indices (cfi=0.93, cmin/df=1.82, rmsea=0.064, p<0.05) and explained 34% of psychological distress variance. conclusion: considering the mediating roles of resilience and self-efficacy, implementing educational-therapeutic interventions focused on enhancing self-efficacy and resilience could effectively alleviate psychological distress in women with breast cancer.