اثر تمرین هوازی بر عملکرد سیستم رنین-آنژیوتانسین موضعی و مسیر گلوکونئوژنز در بافت کبد موش های دیابتی نوع 2

زمینه و هدف: یکی از سیستم های فیزیولوژیک مهم و موثر در پاتوژنز دیابت نوع 2، سیستم رنین-آنژیوتانسین موضعی است. هدف پژوهش حاضر تعیین اثر تمرین هوازی بر عملکرد سیستم رنین-آنژیوتانسین موضعی و مسیر گلوکونئوژنز در بافت کبد موش‌های دیابت نوع 2 بود.روش‌ها: 18 موش به مدت 8 هفته از رژیم غذایی پرچرب (hfd) استفاده کردند، سپس با استفاده از تزریق تک دوز استرپتوزوتوسین و hfd به مدت 4 هفته، به دیابت نوع 2 مبتلا شدند. پس از القای دیابت نوع 2، موش ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: 1. گروه دیابت-بی‌تمرین، 2. گروه دیابت-تمرین. موش های گروه تمرین، 5 روز/هفته، 45 دقیقه/جلسه به مدت 8 هفته بر روی تردمیل با سرعت متوسط 20 متر در دقیقه تمرین کردند. خون گیری از موش ها انجام شد و بافت کبد برای بررسی بیان ژن های آنژیوتانسین ii، فسفوانول پیروات کربوکسی کیناز (pepck)، گیرندهat1 و گیرنده mass، استخراج و در نیتروژن مایع فریزر شد.یافته‌ها: مصرف hfd و تزریق استرپتوزوتوسین، سبب افزایش گلوکز خون موش‌ها شد (0/001=p). آزمون آنالیز واریانس یک طرفه نشان داد که 8 هفته تمرین هوازی سبب کاهش معناداری در بیان ژن آنژیوتانسین  ii(0/001=p)، pepck (0/003=p)، گیرنده at1 (0/001=p) و میزان گلوکز خون (0/002=p) در موش های دیابت-تمرین نسبت به گروه دیابت-بی تمرین شد. همچنین تمرین هوازی منجر به افزایش معنادار در بیان گیرنده mass (0/001=p) در موش های دیابت-تمرین نسبت به گروه دیابت-بی تمرین شد.نتیجه‌گیری: هشت هفته تمرین هوازی از طریق کاهش ژن آنژیوتانسین ii، بیان گیرنده at1، مهار گلوکونئوژنز کبدی و افزایش فعالیت گیرنده mass، می‌تواند سبب بهبود حساسیت به انسولین و بیماری t2dmشود.

the effect of aerobic exercise on the function of the local renin-angiotensin system and gluconeogenesis pathway in the liver tissue of type 2 diabetic mice

background and aim: one of the important and effective physiological systems in the pathogenesis of type 2 diabetes is the local renin-angiotensin system. the aim of the current study was to determine the effect of aerobic exercise on the function of the local renin-angiotensin system and the gluconeogenesis pathway in the liver tissue of type 2 diabetic rats.methods: in this experimental study, 18 rats were fed a high-fat diet (hfd) for 8 weeks, and then they developed type 2 diabetes by injecting a single dose of streptozotocin and hfd for four weeks. after the induction of type 2 diabetes, the rats were randomly divided into two groups: 1. diabetes-non-exercise group, 2. diabetes-exercise group. rats in the exercise group trained 5 days/week, 45 minutes/session for 8 weeks on a treadmill with a mean speed of 20 meters per minute. blood was collected from rats and liver tissue was extracted and frozen in liquid nitrogen to check the expression of angiotensin ii, phosphoenolpyruvate carboxykinase (pepck), at1 receptor and mass receptor genes.results: results of the present study showed that hfd consumption and streptozotocin injection increased blood glucose in rats (p=0.001). the anova test showed that eight weeks of aerobic training caused a significant decrease in the expression of angiotensin ii (p=0.001), pepck (p=0.003), at1 receptor (p=0.001) genes and the amount of blood glucose (p=0.002) in diabetes-exercise rats compared to diabetes-non-exercise group. moreover, aerobic training led to a significant increase in the expression of mass receptor (p=0.001) in diabetes-exercise rats compared to diabetes-non-exercise group.conclusion: eight weeks of aerobic exercise can improve insulin sensitivity and type 2 diabetes by reducing angiotensin ii, at1 receptor gene expression, inhibiting hepatic gluconeogenesis and increasing mass receptor activity.