اثر عصاره دانه کهورک بر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی

سابقه و هدف: در این مطالعه تجربی اثر عصاره هیدروالکلی دانه کهورک بر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی بررسی شده است.مواد و روش ها: تعداد 30 سرموش صحرایی نر به طور تصادفی در سه گروه شاهد سالم، کنترل مثبت (دریافت کننده تیواستامید) و گروه دریافت کننده تیواستامید و تحت تیمار با عصاره دانه کهورک ( mg/kg100) تقسیم شدند. استرس اکسیداتیو با سه تزریق داخل صفاقی تیواستامید mg/kg50 به فاصله 24 ساعت القا شد. عصاره هیدروالکلی دانه کهورک ( mg/kg100) به صورت خوراکی به مدت 21 روز تجویز شد. گروه شاهد سالم و گروه استرس اکسیداتیو بدون تیمار سرم فیزیولوژی دریافت کردند. در پایان آزمایش، از قلب موش ها خونگیری به عمل آمد و فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز سرمی بررسی شد. همچنین پس از آسان کشی، نمونه های بافت کبد و کلیه جهت بررسی پراکسیداسیون لیپیدی جدا گردید. نتایج: فعالیت آنزیم های کاتالاز و سوپراکسید دیسموتاز در گروه مسموم شده با تیواستامید به طور معنی داری کمتر از گروه شاهد سالم بود (p<0.001). تیمار با عصاره دانه کهورک فعالیت آنزیم های مذکور را در مقایسه با گروه کنترل مثبت افزایش داد (p<0.001). همچنین، بعد از سه هفته تیمار، عصاره دانه کهورک توانست مالون دی آلدئید بافت کبد را در مقایسه با گروه کنترل مثبت به طور معنی داری کاهش دهد (p<0/05)نتیجه گیری: در مجموع می توان گفت عصاره هیدروالکلی دانه گیاه کهورک در برابر استرس اکسیداتیو ناشی از تیواستامید در موش صحرایی اثر حفاظتی دارد.