مقایسه اثربخشی و تحمل‌پذیری ژل ترتینویین 0/05 درصد با ژل آداپالن 0/1 درصد در درمان آکنه ولگاریس خفیف تا متوسط

سابقه و هدف: آکنه ولگاریس یک بیماری التهابی پوست است. رتینویید های موضعی با خواص ضدالتهابی قابل توجه برای درمان آکنه به کار می روند. شایع ترین عارضه آنها تحریک پوستی در موضع استفاده می باشد. هدف از این مطالعه مقایسه اثربخشی و تحمل پذیری ترتینویین 0.05 درصد و آداپالن 0.1 درصد در بیماران مبتلا به آکنه ولگاریس خفیف تا متوسط می باشد.مواد و روش ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور، 50 بیمار مبتلا به آکنه صورت خفیف تا متوسط که به درمانگاه پوست بیمارستان فرشچیان همدان مراجعه کرده بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند. بیماران به دو گروه تقسیم شدند: گروه اول ژل ترتینویین 0.05 درصد و گروه دوم ژل آداپالن 0.1 درصد دریافت کردند. شدت آکنه بر اساس gags (global acne grading system) و تحمل پذیری بدو مطالعه، و هفته های 4 و 12 بعد از درمان در هر دو گروه اندازه‌گیری شد.نتایج: میانگین gags بدو مطالعه در گروه آداپالن 49.56 (12.24=sd) و در گروه ترتینویین 47.76 (sd=11.34) بود (0.592= p). این مقیاس در هفته 4 در گروه آداپالن به 35.00 (11.13=sd)و در گروه ترتینویین به 25.28 (8.17=sd) کاهش یافت (p=0.001). همچنین، کاهش gags در هفته دوازدهم هم مشاهده شد (گروه آداپالن9.00 ±25.08 و گروه ترتینویین 4.71 ±12.12؛ (p<0.001). از نظر تحمل پذیری بین دو گروه در پایان هفته 4 و 12 اختلاف آماری معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب 1 =p و 0.747=p)نتیجه‌گیری: آداپالن 0.1 درصد و ترتینوین 0.05 درصد هر دو در درمان آکنه خفیف تا متوسط موثرو بی خطرند، اما ژل ترتینویین در کاهش مقیاسgags موثرتر است. تحمل پذیری نسبت به هر دو دارو یکسان است.