اثر عصاره میوه انار (.punica granatum l) همراه با تمرین هوازی بر رزیستین، آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابت نوع دو

سابقه و هدف: عوامل مترشحه از آدیپوسیت ها مثل رزیستین و آدیپونکتین بر مقاومت محیطی به انسولین و دیابت نوع دو تاثیر دارند. فعالیت های بدنی و انار دارای خاصیت ضدالتهابی و آنتی اکسیدانی بوده که بر رزیستین و آدیپونکتین تاثیرگذارند. هدف از این پژوهش بررسی اثر مصرف عصاره میوه انار همراه با تمرین هوازی بر رزیستین، آدیپونکتین سرمی و مقاومت به انسولین زنان مبتلا به دیابتی نوع دو می باشد. مواد و روش ها: تعداد 33 نفر زن مبتلا به دیابت نوع دو از شهرستان بابل انتخاب شده و به طور تصادفی به چهار گروه (کنترل، عصاره میوه انار، تمرین و عصاره میوه انار-تمرین) تقسیم شدند. گروه های تمرین به مدت شش هفته، هر هفته سه جلسه (با شدت 60 تا 75 درصد ضربان قلب ذخیره و مدت 25 تا 45 دقیقه) در برنامه تمرینی هوازی شرکت کردند. گروه های کنترل-عصاره میوه انار و عصاره میوه انار- تمرین، 150 میلی لیتر عصاره میوه انار را به مدت شش هفته (حدود ساعت 18 عصر) مصرف نمودند. دو روز قبل و بعد از اجرای پروتکل، خون گیری انجام شد. نتایج: یافته ها نشان داد که تفاوت معنی داری بین سطوح رزیستین در سه گروه تجربی وجود ندارد. همچنین، نتایج نشان داد که تفاوت معنی داری بین سطوح آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در هر چهار گروه وجود دارد. نتیجه گیری: در مجموع می توان گقت تمرین و عصاره میوه انار و ترکیب این دو از طریق کاهش آدیپونکتین و مقاومت به انسولین در زنان مبتلا به دیابت نوع دو اثرات آنتی اکسیدانی و ضدالتهابی نشان می دهند.