اثربخشی درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی بر تبعیت از درمان زنان مبتلا به سرطان پستان

سابقه و هدف: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تاثیر درمان فعال‌سازی رفتاری گروهی بر تبعیت از درمان زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.مواد و روش ها: این پژوهش کارآزمایی بالینی تصادفی شده می باشد. کلیه بیماران مبتلا به سرطان پستان که در سال 1397 به بیمارستان ایران‌مهر بیرجند مراجعه کردند، به عنوان جامعه آماری انتخاب شدند و به روش دردسترس با 60 نفر از زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه‌کننده به بیمارستان، مصاحبه ساختارمند هم راستا با هدف پژوهش انجام شد. سپس 32 بیمار با شرایط ورود انتخاب شدند و بعد از آن به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند. اطلاعات با پرسشنامه جمعیت شناختی و تبعیت از درمان موریسکی (2008) جمع آوری شد. پروتکل درمان بر اساس الگوی فعال‌سازی رفتاری گروهی طی 8 جلسه 120 دقیقه‌ای به‌صورت هفتگی به گروه مداخله ارائه شد و گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفت. داده‌های به دست‌آمده با نرم‌افزار spss ویرایش 20؛ به روش آماری تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر، تحلیل شد.نتایج: میانگین (انحراف معیار) سنی گروه مداخله، 44.7 (7.7) و گروه کنترل 45 (7.43) بود که تفاوتی از نظر آماری نشان نداد (05.0

The effectiveness of group-based behavioral activation therapy on adherence to treatment of women with breast cancer

Background: This study rsquo;s aim was to determine the effectiveness of group behavioral activation therapy on adherence to treatment of women with breast cancer (WBC).Methods and Materials: This is a randomized clinical trial. All patients with breast cancer were referred to the Iranmehr hospital of Birjand in 2018, selected as sample statistical population. First, a structured interview was conducted in line with the aim of the research, on 60 WBC referring to the hospital by an available sampling method. Then 32 patients with the inclusion criteria were selected and randomly assigned to intervention and control groups. The data was collected with the Morisky Medication Adherence Scale (2008) and demographics questionnaire. The intervention group received treatment program of behavioral activation in 8 sessions of 120 minutes weekly, but the control group was placed on the waiting list. Data were analyzed by SPSS20 software and variance analysis with repeated measures.Results: The mean (standard deviation) age of the intervention group was 44.7 (7.7) and the control group was 45 (43.7), which was not statistically different (P=0.05, t=0.05). The results showed that the mean (standard deviation) posttest scores of nonadherence in the intervention group was 2.47 (0.69) significantly lower than the posttest scores of 15.27 (1) in the control group (P<0.004).Conclusions: Group behavioral activation therapy significantly increases the adherence to treatment of WBC. Therefore, behavioral activation approach can be used as a shortterm and costeffective way to increase adherence to treatment of these patients by creating targeted activities, internal motivation, and selfefficacy in patients.